De carrière van Virginia Sandjojo
Virginia combineert haar werk voor OECD Watch bij SOMO met de Advanced Master International Development
Virginia Sandjojo (27) werkt als Junior Project Coördinator bij SOMO. Virginia studeerde International Business (Universiteit Maastricht) en Geschiedenis van Internationale Betrekkingen (Universiteit Utrecht) en werkte als projectcoördinator Duurzaam Inkopen bij LHUMP (het huidige Morgen). Haar baan bij SOMO combineert ze met de Advanced Master International Development bij CIDIN, aan de Radboud Universiteit Nijmegen.
SOMO staat voor Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen. Dat is een mond vol, maar wat onderzoeken jullie dan precies?
SOMO onderzoekt de effecten van multinationale ondernemingen in ontwikkelingslanden, voornamelijk met Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) als uitgangspunt. SOMO onderzoekt de praktijken van bedrijven binnen bepaalde sectoren, waaronder de elektronicasector, de energiesector en de kledingsector. Zelf ben ik geen onderzoeker, maar coördinator van het internationale netwerk OECD Watch en projectsecretaris van een project dat in meerdere Europese landen wordt uitgevoerd en als doel heeft de bijdrage van bedrijven aan duurzame ontwikkeling te vergroten.
Hoe ziet een normale werkweek er voor jou uit?
Ik ben vooral veel bezig achter de computer met het regelen van zaken, projectadministratie en informatieverschaffing naar leden van het netwerk OECD Watch. Overleggen met collega’s vinden ook wekelijks plaats. Een internationale teleconferentie is ook een normale, al dan niet wekelijkse activiteit.
Het klinkt allemaal lekker internationaal. Reis je ook veel voor je werk?
Omdat ik voor het netwerk OECD Watch werk moet ik minimaal 1 keer per jaar naar Parijs. Mijn collega’s en ik wisselen dat een beetje af. Voor de capaciteitsopbouw-trainingen ben ik dit jaar een week naar Bangkok geweest. Omdat ik ook meewerk binnen Europese partnerprojecten reis ik ook wel eens naar partnerlanden. Zelf ben ik in 2009 4 keer weggeweest waarvan 2 keer een hele week. Het is superleuk, maar vergt ook wel veel energie.
Je combineert je werk met een studie. Kun je daar iets meer over vertellen?
Het CIDIN is een 1-jarig programma waarin je 4 dagen bij een ontwikkelingsorgansatie werkt en op vrijdag naar de Radboud Universiteit in Nijmegen gaat. Het is vooral een praktisch ingesteld programma met veel aandacht voor persoonlijke ontwikkeling. Je wordt getoetst aan de hand van een aantal praktische opdrachten en een masterproduct. Het is een superleuke combinatie tussen werken en leren omdat je door het contact met je mede-trainees die bij andere organisaties werken de sector goed leert kennen.
Had je tijdens je bachelor-studie al bedacht dat je zoiets wilde gaan doen?
Ik heb een oud doctoraalprogramma International Business gevolgd en in mijn derde jaar kwam ik er eigenlijk achter dat ik helemaal niet de commerciele wereld in wilde gaan, maar ik wilde wel mijn studie afmaken. Ik heb uiteindelijk mijn scriptie geschreven over het meest maatschappelijke onderwerk dat ik kon bedenken en dat was MVO. Ik had toen niet het idee dat ik mij perse hierop wilde focussen, maar het kwam later wel goed uit toen ik ging solliciteren. Nu is het eigenlijk wel een specialisme van me geworden.
Om maar eens een slechte sollicitatievraag te stellen: waar wil jij over 10 jaar werken?
Er zijn collega’s die al 10 jaar bij SOMO werken en op dit moment bevalt mij dit erg goed dus wie weet zit ik hier over 10 ook nog steeds. Ik zie veel mogelijkheden voor de private sector om ontwikkeling verder te bevorderen en ik denk dat dit ook wel mijn focus blijft houden. Wat in ieder geval niet wil is een beleidsmedewerker worden die in een kantoor beleid maakt en zelf superver van het veld verwijderd is.