Vijf dagen verder – Suzanne in Kopenhagen I

Suzanne over de klimaattop en haar project Project Survival NL

Suzanne Maas blogt op duurzamestudent.nl/kopenhagen over de klimaattop en haar project Project Survival NL

Welkom in het Bella Center te Kopenhagen, voor twee weken het epicentrum van de discussie over klimaatverandering, waar tien- tot honderdduizenden mensen van over de hele wereld samen komen om te onderhandelen over klimaatafspraken, actie te voeren, nieuws te verspreiden en hun oplossingen voor een duurzame toekomst wereldkundig te maken.

Ik ben hier aanwezig met twee doelen. Afgelopen jaar heb ik 4 maanden gewerkt bij Fundación del Río, een organisatie die werkt in het zuid-oosten van Nicaragua.  Daar heb ik onder andere de directeur geholpen bij de voorbereidingen voor de klimaattop, en hier aangekomen zetten we deze samenwerking voort. Daarnaast ben ik betrokken bij Project Survival, een project dat ik samen met vrienden en studiegenoten heb opgezet, waarbij we met subsidie van het ministerie van VROM 9 Afrikaanse jongeren naar Kopenhagen hebben kunnen laten komen om hun nationale delegaties te ondersteunen. Ons project dient twee doelen: de stem van jongeren in de klimaatonderhandelingen versterken en kleine delegaties ondersteunen. Naast de daadwerkelijke bijdrage van de jongeren in hun delegatie streeft Project Survival ook een meer symbolisch doel na: het aankaarten van de enorme verschillen in grootte van delegaties (tussen rijke en armere landen) op een conferentie als deze, en de onvermijdelijke gevolgen dat dit heeft op de uitkomst van de onderhandelingen. In het geval van de klimaattop, hoe kun je ooit komen tot een eerlijk en effectief klimaatverdrag als het al begint bij ongelijke vertegenwoordiging?

Op dit moment ben ik alweer 5 dagen in Kopenhagen en wordt het met de dag drukker en hectischer in het conferentiecentrum. Mijn dagen zijn gevuld met vergaderingen bijwonen, stukken schrijven en vertalen voor Antonio (de directeur van  Fundación del Río), interviews regelen en geven en de Afrikaanse jongeren ondersteunen met praktische zaken. De Afrikaanse jongeren zijn druk bezig binnen hun nationale delegaties en wonen vergaderingen bij waarin zij de stem van hun land vertegenwoordigen, maar hebben af en toe ook hulp nodig met hele aardse zaken. Zo had Ebrima, uit Gambia, helemaal geen jas bij zich toen hij aankwam in Kopenhagen. Ondanks onze waarschuwingen vooraf dat het hier echt koud is en dat veel kleren meenemen geen overbodige luxe is, stapte hij doodleuk in zijn t-shirt het vliegtuig uit. Gelukkig was er door Kopenhaagse inwoners een kledinguitgifte georganiseerd, waar we gratis en voor niets een winterjas voor Ebrima konden regelen.

Gisteren was het de ‘Day of Youth and Future Generations’, een dag waarin jongeren centraal stonden, of zichzelf centraal zetten. Aan het begin van de dag werden oranje t-shirts met de tekst ‘How old will you be in 2050?’ uitgedeeld, om jongeren herkenbaar te laten zijn en de boodschap uit te dragen dat het ónze toekomst is waar over wordt onderhandeld. Dit resulteerde in een zee van oranje in het Bella Center, we waren als jongeren duidelijk aanwezig! In het kader van deze dag waren er verschillende evenementen voor en door jongeren georganiseerd, waaronder een debat tussen jongeren en het hoofd van de klimaatonderhandelingen, Yvo de Boer. Een meisje uit India beet het spits af en vertelde hoe de gevolgen van klimaatverandering haar leven op z’n kop hebben gezet, na een enorme overstroming in haar woonplaats Mumbai. Sindsdien zet zij zich actief in om klimaatverandering tegen te gaan en probeert ze zoveel mogelijk Indiase jongeren hierbij te betrekken. Terwijl ze bevlogen vertelde over haar levensverhaal vloog er opeens een vlinder door de grote vergaderzaal. Een vreemd gezicht in het hermetisch afgesloten conferentiecentrum. Maar, in plaats van dat de vlinder onze aandacht wegtrok van haar speech, versterkte hij die juist en na haar slotwoorden kwam er vanuit de zaal een staande ovatie en minutenlang applaus. Een inspirerende bijeenkomst; ik hoop dat haar woorden kunnen leiden tot wat we ’the butterfly effect’ noemen.

Op de foto een deel van het Project Survival team, v.l.n.r: Jacomien (NL), Ebrima (Gambia) Matildah (Zambia), Suzanne de la F (NL), Suzanne M (NL), Ezilon (Malawi), Roy (NL), Mangaliso (Swaziland)