Bizarre dag – Suzanne in Kopenhagen III
Suzanne Maas blogt op duurzamestudent.nl/kopenhagen over de klimaattop en haar project Project Survival NL
Suzanne Maas blogt op duurzamestudent.nl/kopenhagen over de klimaattop en haar project Project Survival NL
Om vandaag te beschrijven is maar een woord mogelijk: bizar. De week begon weer om 6 uur en iets voor acht was ik al binnen in het conferentiecentrum. Buiten stond al een lange rij van mensen die dit weekend aan waren gekomen voor de laatste week van de klimaattop. We hadden met een deel van Project Survival en nog een paar andere Nederlandse jongeren vroeg in de ochtend een afspraak met maar liefst twee Nederlandse ministers: minister Cramer en minister Koenders, om te praten over ons project en jongerenparticipatie op de klimaatconferentie. Een vruchtbare bijeenkomst: beide ministers waren erg te spreken over ons project en later deze week zullen we – als het allemaal nog in zijn drukke planning past – minister Koenders nog een keer ontmoeten, ditmaal samen met de Afrikaanse jongeren die hier via Project Survival zijn.
Na een lunchmeeting met het nu bijna voltallige Project Survival team (8 Nederlandse jongeren, 9 Afrikaanse jongeren) had ik met Ebrima (uit Gambia), Matildah (uit Zambia) en Ezilon (uit Malawi) een interview afspraak met Project Survival Media, een groep jonge journalisten die een documentaire maken over de gevolgen van klimaatverandering in hun thuisland en over hun activiteiten op de conferentie. Indrukwekkende interviews en een mooie gelegenheid om hun verhaal te wereld in te helpen.
Later op de middag ben ik met Antonio (de directeur van de organisatie waar ik in Nicaragua gewerkt heb) gaan uitzoeken hoe het zit met onze toegang tot het conferentiecentrum voor de komende dagen. Het blijkt namelijk dat de Denen niet zulke logistieke wonders zijn als je misschien zou verwachten. Wat betreft de conferentie loopt het allemaal niet op rolletjes: in het Bella Center passen volgens de veiligheidsvoorschriften 15.000 mensen. Er zijn echter meer dan 30.000 mensen geaccrediteerd. Je hebt er toch niet meer dan simpele wiskunde voor nodig om er achter te komen dat dat niet gaat werken. Vorige week vormde dit nog niet zo’n probleem, omdat toen nog lang niet iedereen gearriveerd was, maar nu begint het conferentiecentrum toch echt uit zijn voegen te barsten.
De oplossing voor dit alles? Te midden van alle al aanwezige hectiek wordt er flink gekort op de toegang van NGOs (niet gouvermentele organisaties) en moeten al deze mensen een tweede pas zien te bemachtigen om de rest van de week nog binnen te komen. Dit betekende nog meer lange rijen, veel gebel, chaos en onduidelijkheid en uiteindelijk: nee, jullie kunnen na vandaag niet meer naar binnen. Nu is dat voor ons al vervelend, maar voor mensen die van over de hele wereld (en die zijn over het algemeen niet met een of andere CO2 neutrale luchtballon aan komen vliegen) afgelopen weekend aangekomen zijn betekende dat tot 7 uur lang buiten in de vrieskou staan te wachten, om uiteindelijk misschien een paar uur binnen te kunnen zijn en vanaf morgen geen toegang meer te hebben. Logistieke wonders zei ik toch?
Gelukkig kon ik het eind van deze veelbewogen dag nog met wat mooie dingen afsluiten. De documentaire die ik samen met mijn vriend heb gemaakt in Nicaragua werd vertoond op een side-event, de internationale première dus! Heel leuk om iets waar we zolang aan gewerkt hebben eindelijk aan de rest van de wereld te kunnen laten zien en enkel positieve reacties achteraf! ’s Avonds hadden we eindelijk heel Project Survival bij elkaar (snel een foto gemaakt, want Jacomien vertrekt morgen alweer met de trein terug naar Nederland) en gaan eten bij Mangaliso ’thuis’. Na voor 17 mensen boodschappen te hebben gedaan en de weg te zijn kwijtgeraakt kwamen we rond half 10 eindelijk aan bij Mangaliso’s gastgezin, waar we een heerlijke Mexicaanse maaltijd op tafel hebben kunnen zetten en gezellig de dag hebben kunnen afsluiten. Nu bij Eva op de bank nog de laatste ontwikkelingen bijlezen, bloggen en daarna na een dag van 21 uur naar bed!
