Column: De European Dream
Afgelopen weekend was ik onderdeel van de Nederlandse delegatie naar het European Youth Event, een bijeenkomst van ruim 5000 Europese jongeren over de toekomst van Europa. De ondertitel “ideas for a better Europe” gaf aan wat het belangrijkste doel van het event was – ideeen voor de toekomst van Europa genereren. Tijdens het weekend waren er meerdere ideas labs, workshops en discussies, waarin thematisch verschillende onderwerpen behandeld werden.
Mijn eigen stokpaardje – duurzaamheid – bleek hier een moeilijke zijn om over te brengen. De algemene houding tegenover het woord is dat het een containerbegrip is, dat vaker misbruikt dan goed gebruikt wordt. Mijn stelling is dat duurzaamheid vooral gaat over integrale benadering – over interdisciplinair denken, uitdagingen op verschillende thema’s met elkaar verbinden, en daarbij constant de lange termijn in het oog houden. Uiteraard is het planet-perspectief daarbij belangrijk, maar afgelopen weekend is mij duidelijk geworden dat ook op people-gebied veel moet gebeuren, vooral in een aantal nieuwere lidstaten.
Nieuw voor mij dit weekend was het begrip “European Dream”. De nieuwste lidstaten van Europa werken hard om bij Europa te willen horen, omdat zij geloven in vergaande internationale samenwerking. Voor hen is de Eurokritische houding van landen die er al lang in zitten – Engeland, Nederland – ook moeilijk te begrijpen. Naar mijn idee komt dat primair door twee zaken. Allereerst is Europa voor ons zo normaal geworden, dat we de voordelen als norm hebben geaccepteerd en zo alleen de nadelen overblijven om over te spreken. Daarnaast wil Europa bepalend zijn op inhoud, waar we in Nederland het idee hebben dat we het zelf beter doen.
Dit laatste nadeel is op het European Youth Event ook ter sprake gekomen. Arnoldas Pranckevicius, Litouwse minister van Buitenlandse Zaken, erkende dat de Europese bestuurders zich voornamelijk met strategie bezig zouden moeten houden, zodat de invulling per lidstaat zelf kan plaatsvinden. Europa vindt het moeilijk deze omslag te maken, maar realiseert zich dat dit noodzakelijk is. Een Europa dat bepalend is op strategie en grote lijnen, past ook goed binnen denken op lange termijn.
Voor dit weekend was ik pro-Europa, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik buiten handel en wet- en regelgeving niet goed wist waarom. Deze European Dream heeft voor mij een nieuwe deur opengezet. Een deur om nieuwe lidstaten, nieuwe mensen, te betrekken bij Europa. Een Europa, waarbij Nederland een belangrijke rol heeft gehad in het vormen en oprichten. Een Europa, waar wij als Nederlanders trots op mogen zijn.
En hoe we deze European Dream kunnen verwezenlijken? Door een gezamenlijke visie te ontwikkelen op de toekomst van Europa binnen de wereld. Door een gezamenlijke visie voor de lange termijn wordt duidelijk wat de Europese toekomst zou kunnen zijn. Een toekomst waarin alle burgers veilig kunnen leven en werken, waarin zij worden gerespecteerd, waarin sociale zekerheid en gezondheidszorg goed geregeld is. Een toekomst, waarin ook een onafhankelijk duurzaam energiesysteem, lokaal voedsel ens een circulaire economie een plek hebben. Dit alles kan ervoor zorgen dat Europa een eigen identiteit ontwikkeld, en een plek blijft waar het fijn leven is – zowel nu als in de toekomst. Nederland kan dat niet alleen. Europa wel. En dat zijn we samen.