Biologisch tot op het laatste suikerklontje

“Geld is nooit het doel geweest in mijn leven”, zegt Sandra den Dekker (28). In april startte ze haar eigen vegetarische en biologische eettentje ‘Theekamer Pien’ in Breda. “Ik wil positieve energie de wereld in brengen en dat kan ik nu doen.”

In Theekamer Pien is het eerste wat ik aangeboden krijg natuurlijk een kopje thee. Sandra pakt verschillende kruidenpotjes van een plank: fruitige thee, zwarte thee, vier soorten groene thee, maar als laatste pakt ze de zogenaamde ‘energy tea’. “Hier zit gember in. Heel bijzonder, maar je moet er wel van houden.”

Vlees is ongezond
Tien jaar geleden werd Sandra vegetariër. “Vlees is niet gezond voor een mens”, vertelt de vegetariër. “We hebben het niet nodig. Plus als ik zo’n vrachtwagen vol varkentjes voorbij zie rijden,vind ik dat echt vreselijk. Vroeger was er de jacht, maar dat we nu dieren fokken alleen zodat wij een stukje vlees op ons bord krijgen, vind ik echt belachelijk.”

Sinds haar zeventiende heeft Sandra verschillende baantjes gehad. Een jaar geleden stopte de vegetariër met haar werk als managementassistent. “Ik was helemaal klaar met de zakelijke wereld, maar wist niet wat ik dan wilde doen.” Ze vertrok voor twee maanden naar Denemarken en werkte daar op een boerderij. “Toen ik terug kwam dacht ik ‘zo, nu gaan we het anders doen.’ Ik was al jaren vegetariër en wilde graag iets doen met eten.” Sandra zette een financieel plan op, deed marktonderzoek en begon met crowdfunding. “Negentig dagen later had ik 25 duizend euro binnengehaald en kon ik beginnen.”

Worteltjestaart
Naast mijn gemberthee staat een worteltaartje met roomsaus, dat ik ook veganistisch had kunnen krijgen; zonder roomsaus. Vers gebakken en helemaal biologisch. “Ik wil het dan ook gelijk helemaal goed doen. Alle producten zijn biologisch: tot op het laatste suikerklontje.” Voor de ondernemer is gezond eten een van de belangrijkste dingen die er is. “Als je ziet wat voor ziektes er tegenwoordig zijn, sta ik echt te kijken. Ik denk dat heel veel gezondheidsproblemen opgelost kunnen worden met gezond eten.”

“Ik word er niet rijk van”, geeft Sandra toe. “Maar ik verdien al vanaf dag één wat ik nodig heb om rond te komen, dus ik ben heel tevreden.” Daarnaast gelooft de ondernemer heilig dat geld niet gelukkig maakt. “Ik heb de afgelopen tien jaar verschillende baantjes gehad, maar dit is het leukste baantje tot nu toe.”

Het huiskamergevoel
De voordeur van Theekamer Pien is knalroze geverfd en valt gelijk op als je de Bredase St. Janstraat inloopt. Binnen staan verschillende tafels en stoelen. Het is rommelig, maar huiselijk en dat is precies waar Sandra voor ging: “Ik wilde graag een huiskamer maken waar je uren kunt zitten. Sommige mensen komen met een boekje. Anderen nemen hun laptop mee en gaan gewoon met een kop koffie zitten werken.”

De eigenaresse vertelt dat sommige vaste klanten de laatste tijd zelf hun lege bordjes naar de keuken brengen. “Laatst vroeg ik iemand waarom ze dat deed. Ze zei: ‘Ja, het voelt hier als thuis en daar doe ik dat ook.’ Dat vind ik dan zo leuk om te horen. Dat is precies de sfeer die ik wilde creëren.”

Veganistisch en glutenvrij
Theekamer Pien is het eerste vegetarische eettentje in Breda. “Ik merk dat de vraag groot is, vooral naar veganistisch en glutenvrij. Ik had al snel vaste klanten, omdat op andere plaatsen vaak wordt vergeten dat daar ook behoefte aan is.” Veel niet-vega’s krijgt Sandra niet in haar eettentje. “Af en toe komen er een paar niet-vegetariërs binnen wandelen. Zij bestellen dan de burger omdat dat ‘wel vlees’ is. Als ze er dan achter komen dat dat niet zo is, vinden ze het eerst wel raar, maar ze zijn eigenlijk nooit ontevreden en vinden het toch lekker eten.”

Sandra merkt wel dat biologisch en gezond eten in opkomst is. Toch maakt ze zich geen zorgen om concurrentie in de toekomst: “Ik blijf toch wel uniek. Niemand doet mij na.” Verdere toekomstplannen heeft de Brabantse nog niet. “Voorlopig vind ik het heerlijk om eigen baas te zijn. Als ik een uurtje eerder dicht wil, omdat ik ziek ben, dan kan dat. Verder ben ik op zondag dicht. Dan ga ik naar de kerk en kom ik volledig tot rust. “Over drie jaar moet Sandra haar crowdfunding hebben terugbetaald. “Wat daarna komt zie ik nog wel. Misschien word ik moeder, misschien verhuis ik wel naar het buitenland. Het kan allemaal.”