Dagboek Antarctica: ‘’De plek waar we naar toe gaan, wil je dood!’’
Een aantal weken geleden schreef ik een korte introductie over mijn onvergetelijke reis naar Antarctica. Vandaag gaan we verder met het tweede deel!
Buenos Aires is een ervaring op zich. Het is een stad zonder echte verkeersregels, honderden mensen die in de straten ‘cambio cambio!’ roepen (valuta wisselen) en het is een stad met een groot verschil tussen arm en rijk. Want zodra je de stad uit bent zie je alleen nog maar sloppenwijken…
Buenos Aires
Een veilig gevoel krijg ik er niet van, dus ik ben opgelucht als ik eenmaal in het vliegtuig zit richting Ushuaia, een stad in het onderste puntje van Argentinië.
Het gevoel van opluchting verdwijnt snel weer zodra het vliegtuig dichtbij het bergachtige gebied in Argentinië de landing inzet. Zoveel turbulentie heb ik nog nooit meegemaakt! Met zwetende handjes zit ik vast geklemd aan de stoel voor mij. Gelijktijdig geniet ik van het geschreeuw van meisjes die voor mij zitten. Een best heftige landing dus. Het applaus bij de landing is daarom ook tien keer zo enthousiast als bij eerdere reizen.
Ushuaia
Daar ben ik dan, in Ushuaia, de meest zuidelijke stad ter wereld. Omringt door prachtige bergen en grenzend aan een gigantisch kanaal (de Beagle Channel).
Nadat ik mijn bagage heb gepakt wordt ik ontvangen door het super enthousiaste team van 2041. Het is wel eventjes wennen om plotseling volledig over te stappen op de Engelse taal maar na een kwartier ben ik het wel weer gewend. Terwijl de landingsevaringen worden besproken lopen er studenten en ouderen vanuit de hele wereld naar de ontmoetingsplek. Vrijwel alle culturen en continenten zijn vertegenwoordigd wat natuurlijk super gaaf is!
Het is tijd om te vertrekken naar het hotel waar de rest van het team van 2041 ons opwacht. Na een inspirerende speech van Robert Swan en uitleg over de aankomende lesprogramma’s is het al snel weer tijd om het bed in te duiken.
Klaarstomen voor de expeditie
De volgende ochtend gaat de wekker al om 7 uur. Snel het ontbijt naar binnen werken en op naar de eerste workshop over klimaatverandering in de aula van het hotel. Dit gaat nog 3 dagen zo door in combinatie met survival trainingen, jawel survival! Want zoals Robert Swan het verwoordt: ‘The place we are going [Antarctica] wants you dead!’. Wat moet je doen als je in het ijskoude water valt? Wat moet je doen als je uitglijdt op een gletsjer? Hoe moet je je kleding aanpassen op het weer? Dit soort vragen worden tijdens de workshops behandeld.
De dag voor vertrek gaan we in Ushuaia met de groep ‘leren hiken’. Dit doen we bij een gletsjer tussen de bergen in de buurt van de stad. De lange tocht bergopwaarts is ook een mooie gelegenheid om mijn speciale uitrusting te testen. Heb ik nou teveel aan of juist te weinig? Zorgen de schoenen voor genoeg grip en ondersteuning? Gelukkig voldoet mijn uitrusting hieraan en kom ik zonder al te veel zweet en blaren bovenaan de berg. Hier aangekomen krijgen we van Robert Swan te horen dat de gletsjer ieder jaar kleiner wordt. Tijdens eerdere expedities was de gletsjer veel makkelijker te bereiken, er is nu nog weinig van over. Robert vertelt dat dit een gigaprobleem is voor de stad Ushuaia die afhankelijk is van het drinkwater dat deze gletsjer geeft. Zou dit betekenen dat de stad over 30 jaar leeg staat vanwege een te kort aan vers drinkwater?
Tijdens het beklimmen moeten we ook leren elkaar te helpen en op te vangen voor het geval dat iemand wegglijdt. Best pittig als je zelf ook op een onstabiele ijzige wand staat!
Grijze wolken omringen de berg en we krijgen te horen dat door een omslag van het weer we snel weer moeten afdalen… Helaas!
Weg uit Ushuaia
11 maart, het is zo ver, we vertrekken naar Antarctica! Het is dan eindelijk zo ver, klaargestoomd door het team van 2041 en vol adrenaline stappen we in de boot die in 36 uur naar Antarctica zal varen. Met een fantastisch uitzicht op Ushuaia varen we Beagle Channel in. Het water in het kanaal is nog relatief kalm, van het team krijgen we te horen dat het in The Drake Passage veel heftiger zal zijn. En dat, dat was het zeker…. Hierover de volgende keer meer!
Timelapse van het vertrek