Wat doe jij voor Morgen?

LHUMP = Morgen, duurzamestudent.nl is van start, de Groene Zeepbel is uitgereikt! En dat gebeurde allemaal op 27 november jl. Een verslag.

(let op: nu ook Groene Zeepbel 2010 – Stem nu voor de groene zeepbel via www.studentenvoormorgen.nl/groenezeepbel)

(let op: nu ook Groene Zeepbel 2010 – Stem nu voor de groene zeepbel via www.studentenvoormorgen.nl/groenezeepbel)

Donderdag 27 november 2008 vond de lanceringsavond Wat doe jij voor Morgen? plaats in CREA, Amsterdam. De avond stond in het teken van de lancering van de nieuwe naam van het LHUMP en de lancering van duurzamestudent.nl. Een paneldebat met verschillende generaties prominente Nederlandse duurzaamheidsdenkers en de uitreiking van de Groene Zeepbel aan E.ON voor hun ‘clean coal’ –campagne vormden de omlijsting van een geslaagde avond.

Een kleine honderd geïnteresseerden zaten klaar in de theaterzaal van CREA, in gespannen afwachting van wat Wat doe jij voor Morgen? hen ging brengen. De launchavond begon een kwartier later dan gepland, aangezien last-minute presentator Rudy Mackay, die eind van de middag gebeld was om de zieke Marcel van der Steen te vervangen, gestuit werd door een parkeerpaaltje.

Nadat Eveline (SMOG) de parkeerproblemen had weten op te lossen, spoedde Christopher Baan zich terug naar de theaterzaal van CREA om de avond af te trappen. “Welkom, wat doe jij voor Morgen?”. Vervolgens werd overgegaan naar de eerste lancering van de avond:

Lancering duurzamestudent.nl
Het goed op elkaar ingespeelde presentatieduo Chris Roorda en Tjerk Destombes introduceerde en lanceerde vervolgens duurzamestudent.nl officieel. Ook werd de prijsvraag van duurzamestudent.nl, een jaar lang Gulpener bier, gelanceerd.

De lancering werd vergezeld door een live-producttest, bestaande uit een biertest met 3 vrijwilligers op het podium en een chocoladetest door het publiek. DS-vrijwilligers Elske de Kievith en Fransje de Gelder deelden chocolade uit aan het publiek, terwijl LHUMP/Morgen-bestuursleden Anna Harnmeijer en Heeltsje Graansma de deelnemers uit het publiek voorzagen van drie duurzame biertjes, uiteraard zonder te vermelden over welk biertje het ging.

Het Gulpener Limburgs Land-bier kwam als winnaar uit de test. Een mooie opsteker voor Gulpeners geheel op duurzame wijze geproduceerde biertje. En nee, de winnaar van de producttest was geen doorgestoken kaart! Vervolgens werd de vraag: wat is nu beter Fair Trade of biologische chocolade?, door het publiek met een grote meerderheid beslecht in het voordeel van de Fair Trade chocolade.

Lancering Morgen
Het volgende programma-onderdeel vormde de spil van de avond. Roos van Wemmenhove, de eerste voorzitter van het LHUMP in 1995, vertelde over de ontstaansgeschiedenis van het studentennetwerk voor een duurzame toekomst, waarna Christopher Baan, de huidige voorzitter, ons meenam naar het heden, de naamsverandering van het LHUMP. Om met een blik op de toekomst te eindigen: Morgen.

Die toekomst bleek dichtbij, Morgen is nu, zogezegd, want vervolgens trok een leider van de toekomst, duurzame studente, vrouw in het publiek (kies je favoriete omschrijving) aan een koord, waarna het doek van de banner viel en de nieuwe naam van het LHUMP officieel onthuld werd:

Morgen, het studentennetwerk voor een duurzame toekomst

En toen was het Morgen, applaus steeg op.

Paneldebat
Na de pauze, die opgewaardeerd werd met duurzame en lekkere ijsjes sprak toekomstig leider Aart van Veller het publiek toe over zijn avonturen als ijs-ambassadeur en de oprichting van zijn adviesbureau Wij zijn Koel, om vervolgens plaats te nemen in het paneldebat dat Rudy Mackay vlot aan elkaar ging praten.

Aart van Veller dus; en verder: Hoogleraar Future Planet Studies en oud-voorzitter van de Club van Rome Nederland Paul Rademaker, PvdA-kamerlid Diederik Samsom, FairFood lobbyist Philip Ebels en VN-Jongerenvertegenwoordiger Don Gerritsen werden vervolgens een klein uur ondervraagd over stellingen die gingen over de Do Good & Enjoy-generatie, de huidige generatie studenten en hun vermeende apathie ten aanzien van de grote uitdagingen waar de samenleving voor staat.

Eensgezind werd gereageerd op het idee dat duurzaamheid geen negatieve boodschap moet zijn. Dat dat alleen door ‘duurzame luxeproducten’ te kopen kon zoals een Green Visa Card en een elektrische scooter werd niet door iedereen gedeeld. Een stukje minder consumeren kan geen kwaad, maar daar hebben de overheid en het bedrijfsleven toch ook een erg belangrijke rol in was de algemeen geldende conclusie. Tegenstrijdigheden werden ook aangestipt, bijvoorbeeld door Don Gerritsen: “minder vliegen ok, maar een werkgever is meer onder de indruk als je op verschillende plekken in de wereld jezelf hebt ‘ontplooid’ als student.” “En als klimaatambassadeur red je het ook niet om je ecologische voetafdruk te beperken tot een acceptabel niveau, aangezien je veel moet reizen,” voegt van Veller toe.
Beperk jezelf in ieder geval, meent Ebels: “eet een of twee keer in de week geen vlees”, en aan de overheid: “stel daarnaast het bedrijfsleven verplicht transparant te zijn over de productieketens, en niet alleen over de ingrediënten.”
Diederik Samsom voegt toe: “zolang mensen opblaasbare jacuzzi’s in hun tuin zetten heeft het uiteindelijk niet zo veel zin waar we het hier over hebben.”

Paul Rademaker verwoordde het best de impliciete conclusie die over het debat hing: “veertig jaar geleden onstond Amnesty International omdat een groepje mensen aan de bar in een Portugees cafe besloot actie te ondernemen tegen de onterechte opsluiting van een aantal actievoerders. Zij lieten zich niet weerhouden om iets te doen, en zie waar het toe heeft geleid: Amnesty International komt overal binnen en wordt gezien als autoriteit om rekening mee te houden.”, “Greenpeace begon ook ongeveer zo, maar dan op een bootje,” vult Samsom aan. Aart van Veller illustreerde de boodschap al eerder in het debat, door te vertellen dat hij na zijn eerdere afwijzing gewoon nog een keer probeerde klimaat-ambassadeur te worden. En om het licht poëtisch af te maken, Christopher Baan beloofde het middels de speech van Obama: “Your voice can change the world: tomorrow” , moge de boodschap duidelijk zijn.

Vervolgens verschoof het debat naar de term ‘Greenwashing’. Is greenwashing een gevolg van de duurzaamheidshype, een verkeerde poging de verloren tijd in te halen voor bedrijven, of erger nog een bewuste marketingstrategie om consumenten te misleiden?
“Iedereen hier in de zaal is een beetje een greenwasher, want iedereen doet zich een beetje beter voor dan hij werkelijk is”, omschreef Philip Ebels de nuance. Greenwashing vindt weldegelijk plaats en ook in verregaande vorm. Diederik Samsom haalde een aantal voorbeelden aan en pleitte ervoor om dit fenomeen aan de kaak te stellen.

Groene zeepbel
Het laatste onderdeel van de avond concretiseerde dit, geheel indachtig de gedachte dat je zelf een leider van de toekomst bent, ook direct. De uitreiking van de Groene Zeepbel, voor de beste Greenwashing-campagne van 2008. Via een stemming op de website van het LHUMP (intussen dus Morgen!), was E.ON met hun ‘clean coal’ –campagne om de bouw van een nieuwe kolencentrale te verantwoorden, tot winnaar uitgeroepen. Christopher Baan ging ’s-middags bij het E.ON hoofdkantoor in Rotterdam langs om de prijs uit te reiken. Tijdens de launchavond werd symbolisch een grote ‘groene zeepbel’ doorgeprikt, waarna de avond afgesloten werd door de dansbare ‘world grooves’ van DJ Safri.

LHUMP=Morgen, duurzamestudent.nl is officieel van start, en E.ON heeft er een -ongewenste – prijs bij!

Zie hieronder het videoverslag van de uitreiking van de Groene Zeepbel door Christopher Baan, gemaakt door CampusTV