Maayke in Poznan

haalt alles uit haar dag!

Een korte schets van een dag op de COP.

Na een kort nachtje gaat de wekker (” I feel good” ) om 06:30 uur in de morgen! Mijn ogen zitten dicht met slaapzand en ik kan niet bekennen dat ik me heel goed voel. Na een veel te korte snooze spring ik onder de douche in de hoop daar weer fris en fruitig onderuit te komen. Snel naar het ontbijt, wat na alle waarschuwingen uit Nederland over gelei, eigenlijk ontzettend lekker is!
Om kwart over acht moet ik in het congrescentrum zijn want ik mag mee naar het coördinatieoverleg van de Europese Unie. Alle landen uit  de Unie komen daar bij elkaar om te overleggen wat er die dag op de agenda staat en welke standpunten ze over deze onderwerpen uitdragen. Natuurlijk is dit slechts het fine-tunen van de standpunten waar de Unie al meer dan een jaar aan heeft gewerkt. Vandaag staat de AWG-LCA op de agenda, een fancy term voor de onderwerpen die in het Bali Actionplan aan de orde zijn gekomen. Adaptatie, mitigatie, gedeelde toekomst visie, financiering en technologie.
Het overleg eindigt rond half 10, snel een kopje koffie om scherp te blijven en dan door naar de vergadering met alle jongeren die hier aanwezig zijn. We hebben ons verdeeld in verschillende subgroepen en in deze vergaderen coördineren en reflecteren we wat er in de verschillende subgroepen gebeurd. Om 10 uur begint er een plenaire sessie (dit betekend dat in de sessie alle landen, maar ook NGO’s en overige maatschappelijke organisaties aanwezig mogen zijn) in  een enorme ruimte waar zeker 3000 mensen in kunnen. Naast plenaire sessies zijn er ook andere sessie voor kleinere groepen specifiek op onderwerp . En daarbinnen kan je weer onderscheid maken tussen sessies waar iedereen bij mag zijn, of sessie die alleen toegankelijk zijn voor delegatieleden.
Samen met het plaatsvervangend hoofd van de Nederlandse delegatie, Sanne Kaasjager ga ik naar een ‘informal’ over de afvang en opslag van CO2. Een moeilijk onderwerp, maar onwijs interessant om te volgen hoe landen tot een overeenkomst komen. De overeenkomst werd overigens deze vergadering nog niet bereikt.
Daarna gaan we met een aantal mensen lunchen bij het enige vegetarische restaurant dat Poznan kent; Greenways. Hier hebben ze heerlijk, gezond en goedkoop eten. Terwijl je in het conferentiecentrum minstens 4 keer zo veel voor je eten van mindere kwaliteit betaald. Het is een snelle hap want om 2 uur hebben we Nederlands delegatieoverleg. In dit overleg bespreken we stapsgewijs de 6 verschillende vergaderingen die hier tegelijkertijd plaatsvinden en wordt door de verschillende experts teruggeblikt op de sessies die zij hebben bijgewoond. Om half 4 probeer ik nog een stukje van de plenaire sessie mee te krijgen, doe ik een interview en praat ik met veel verschillende mensen van over de hele wereld! Ondertussen ben ik bezig met een statement voor de LCA sessie en ben ik ook aan het lobbyen bij landen dat zij een jongere opnemen in hun nationale delegatie.
Om 5 uur begint het overleg met de aanwezige officiële jongerenvertegenwoordigers in delegaties, welgeteld 3 personen met aanhang. En om half 6 het overleg met de jongeren uit de Europese Unie.  Daarna vinden nog enkele side-events en acties plaats waar ik bij wil zijn, maar ik kan ze helaas niet allemaal bijwonen. Het wordt een overleg over onze spectaculaire actie! Op goed geluk vindt ik daarna nog een borrel waar ik wat lekkere hapjes kan scoren en met verschillende mensen uit andere landen kan kletsen!
De tijd vliegt voorbij en rond een uur of half 9 wordt het wel echt tijd om een hapje te gaan eten. Samen met de delegatie vertrekken we naar het hotel en eten daar in het restaurant. Een fantastische, heel gezellige dag maar er is nog zo veel meer dat ik zou willen doen/ bijwonen.  Gelukkig is er morgen weer een dag!