skip to Main Content

Kopenhagen dag 8 en 9

Kopenhagen mag terug naar zijn dagelijkse routine

Matthijs Witkam, penningmeester van Morgen wil erbij zijn, en zien: waar het gebeurt, hoe het gebeurt en wat er gebeurt. Een verslag vanuit Kopenhagen!

De vele demonstraties van de afgelopen twee weken waren een soort feest van mensen voor een goed klimaatakkoord. Ook de laatste demonstratie van Climate Justice Action – tegen uitbundig politieoptreden – had een vrolijk karakter. Ik kwam aan op het plein waar het protest begon en uit de luidsprekers richting politie schalde toepasselijk Fuck You van Lily Allen. Normaal niet echt marsmuziek, maar voor het thema paste het vrolijk-vileine deuntje perfect. Met meer van dit soort nummers kon deze actie niet uit de hand lopen en trad de politie niet op.

Het was de laatste dag van de klimaattop. Denemarken was inmiddels klimaatmoe (jij nu ook?) en wilde af van het gedoe. Al dat Engelstalige bezoek mocht wel weer eens naar huis. Na twee weken zonder vooruitgang breiden de regeringsleiders er toen maar een soort eind aan.

Obama mocht de notulen samenvatten, meer was het niet. We keken op een groot scherm in een voormalige veehal naar zijn toespraak. Geheel negerend dat vanuit alle delen van de wereld mensen naar Kopenhagen waren afgereisd op zo duurzaam mogelijke manieren (check de Amsterdamse studenten op een roestige stadsfiets, of zie de Australiër die vorig jaar al vertrok), sprak hij tot de meereizende journalisten in zijn persconferentie: “see you on the plane!”

De toespraak was nauwelijks afgelopen of iemand uit het publiek stond op en riep dat Avaaz al taxi’s had besteld naar het Bella Center. Ze stonden voor de ingang van de hal te wachten op passagiers en iedereen kon zo instappen. Hup, daar ging ik!

Met de vrienden van de Jongeren Kopenhagen Coalitie kwam ik als een van de eersten aan bij het conferentiecentrum. We gingen bij de hekken staan en probeerden de meegebrachte kaarsjes ondanks de wind aan te steken, maar wisten niet wat verder te doen. Geen van ons was een geboren demonstratieleider en van Avaaz was hier niemand te bekennen.

We zetten dus wat leuzen in die we inmiddels kenden voor een rechtvaardig klimaatbeleid (“climate justice, climate justice”). Met de vele Nederlanders schaamden we ons ook niet voor de gouwe ouwe “stil aan de overkant”. Aan onze kant werd het wel wat drukker, maar meer dan honderd man kwam er toch niet. Toch heb ik niet het idee dat ik daar om middernacht met honderd man bij het Bella Center in een uurtje minder heb bereikt dan alle afgevaardigden samen in twee weken.

De enige onderhandelingsresultaten van Kopenhagen: Malta mag nu minder CO2 uitstoten en de volgende klimaattoppen zijn in Mexico en Zuid-Afrika. Of ik daar ook bij ben? Als het aan Obama ligt wel: See you on the plane!

Back To Top