De kater van Kopenhagen

Interview met Matthijs Witkam

Matthijs Witkam heeft op duurzamestudent.nl verslag gedaan van zijn belevenissen tijdens de klimaattop in Kopenhagen. Nu kijkt hij daarop terug. Dit artikel is oorspronkelijk verschenen in het Nijmeegse maandelijke nieuwsblad voor studenten AKKUnieuws. 

AKKUnieuws neemt contact op met Matthijs Witkam, student politicologie en bestuurslid van Morgen, het landelijk studentennetwerk voor duurzame ontwikkeling. Matthijs is op de klimaatconferentie in Kopenhagen geweest en doet nu verslag voor de Nijmeegse student.

Matthijs, op duurzamestudent.nl vertelde je dat je naar Kopenhagen ging. Wat ging je daar doen?
Ik ging erheen om erbij te zijn. Ik wilde zien waar het gebeurt, hoe het gebeurt en wat er gebeurt. Ik ging om te demonstreren, mensen te ontmoeten, veel inspiratie op te doen en mijn kennis over klimaatverandering en klimaatverdragen te vergroten. Ik heb eerder een verslag geschreven over het Kyoto-protocol en nu wilde ik op de conferentie zijn waar hopelijk de opvolger daarvan werd gemaakt.

En is dat gelukt? Ben je tevreden met wat je bereikt hebt?
Ja, het was een hele ervaring. Ik vond het erg gaaf om te zien dat er zo veel mensen bij elkaar waren om te pleiten voor een sterk klimaatakkoord. Er waren wel 100.000 mensen op de been in de grootste demonstratie en daarnaast waren er iedere dag diverse kleinere manifestaties.
Mensen ontmoet je zo en nu ik weer terug ben in Nederland, ga ik zeker contact opnemen met mensen die ik daar heb ontmoet uit allerlei delen van Nederland. Ook hier in Nijmegen trouwens, ik denk dat Morgen en studievereniging Milieuprisma nog veel aan elkaar kunnen hebben.

Mooi zo. Wat vind je van het resultaat van de klimaattop?
Nou, ik had er weinig van verwacht, maar dit slaat toch echt alles. Na twee weken onderhandelen is er het volgende uitgekomen: Malta gaat zijn CO2-uitstoot verminderen en de volgende conferentie is in Mexico. Daar had je wat mij betreft geen conferentie van twee weken voor nodig met bijna alle regeringsleiders ter wereld. Ze hadden het net zo goed per mail kunnen afspreken. Overigens gaan ze nu ook een soort Google Document gebruiken waarin ieder land aangeeft of het zichzelf beperkingen oplegt in CO2-uitstoot en zo ja, wat ze ongeveer gaan doen.

Hoe komt het dat er niet meer uitgekomen is, denk je?
Op de website van de Britse krant The Guardian las ik dat China geen akkoord wilde. Zelfs toen de Verenigde Staten, de Europese Unie en andere rijke landen aanboden om hun eigen uitstoot terug te dringen en daar niets voor terug verwachtten, vetode president Hu Jintao het voorstel. Tja, dan houdt het op. China maakt de afweging tussen economie en milieu anders dan internationaal werd verwacht. Met steden als Hongkong en Shanghai aan zee en een grootschalige landbouw die afhankelijk is van betrouwbaar weer, hadden analisten gedacht dat China daar een groter belang aan gaf.

Hoe kan er in de toekomst een beter akkoord komen?
Je kan staten niets opleggen, zeker grootmachten als Amerika en China niet. Met politicologie leer je wel dat het een utopie is te denken dat die landen iets zouden doen dat hun eigen belangen ernstig schaadt. Maar ja, je kunt ze natuurlijk altijd proberen te overtuigen dat de opwarming van de aarde een veel grotere schade oplevert!

Wat ga je zelf nu doen?
Eerst even uitzieken, ik geloof dat ik nu de Deense griep heb gecombineerd met een Hollandse verkoudheid. Daarna ga ik maar eens snel afstuderen en laten we 2010 het jaar maken van Morgen. Om onze plannen uit te voeren voor duurzamere campussen, hebben we meer sponsoring en mankracht nodig en daar ga ik me hard voor inzetten.

Kan je daar nog hulp bij gebruiken?
Ja, uiteraard. Iedereen die ideeën heeft om daarbij te helpen, iedereen met ideeën om universiteit of hogeschool duurzamer te maken en iedereen met gevoel voor sponsorwerving is van harte welkom bij ons! Ook als je graag iets voor het milieu of klimaat wilt betekenen, maar je weet niet zo goed wat, klop dan vooral aan bij Morgen!