Carrière in internationale samenwerking VII

Rianne Collignon werkt bij CVD STAP

Rianne Collignon (27) is Projectmedewerker STAPPEN bij CVD STAP. Hoewel haar werk niet direct met ontwikkelingssamenwerking te maken heeft, kun je toch zeker spreken van internationale samenwerking. Rianne is namelijk verantwoordelijk voor het project STAPPEN, waarbij vrijwilligers (taalmaatjes) gekoppeld worden aan inburgeraars om samen Rotterdam te (her)ontdekken.

Wat een bijzonder project! Heb je al veel koppels gevormd?
STAPPEN is een gloednieuw project. Het is pas begonnen toen ik hier in april kwam werken. Maar we hebben al acht vrijwilligers in de startblokken staan, er hebben zich al drie inburgeraars ingeschreven en deze week heb ik nog zes gesprekken met andere inburgeraars. Ik heb zo’n vermoeden dat het vanaf nu heel hard gaat groeien! Dat is heel leuk om mee te maken. En ook een van de redenen waarom ik op deze functie gesolliciteerd heb trouwens. Het leek me een ontzettend leuke uitdaging om het project helemaal zelf op te kunnen zetten.

Je bent dus pas net begonnen bij STAPPEN. Wat heb je hiervoor gedaan?
Eigenlijk een heleboel. Ik heb CMV (cultureel maatschappelijke vorming) gestudeerd in Rotterdam. Ik wist niet precies wat ik wilde, daarom koos ik voor een brede opleiding. Maar toen ik klaar was, wist ik eigenlijk nog steeds niet wat ik wilde doen. Daarom ben ik niet meteen begonnen met ‘echt’ werken. Ik besloot eerst maar een tijdje geld te verdienen om te kunnen reizen. Ik heb toen een heleboel baantjes gehad, maar ben ook vrijwilligerswerk gaan doen om ervaring op te doen. Bij Fairfood bijvoorbeeld, op de afdeling ‘campaign & lobby’. Toen ik genoeg geld had, ben ik naar Ecuador gegaan om ook daar vrijwilligerswerk te gaan doen.

Het vrijwilligerswerk zit je blijkbaar in het bloed. Was het in Ecuador heel anders dan in Nederland?
Ja, natuurlijk. In Nederland heb ik altijd veel vrijwilligerswerk gedaan. Kinderen begeleiden tijdens zomeractiviteiten, collecteren, dat soort dingen. Voor mijn afstuderen heb ik een lespakket gemaakt voor Proefdiervrij. Daar raakte ik echt onder de indruk van hun vrijwilligersbeleid. Zo goed geregeld! In Ecuador was dat een ander verhaal. Mijn taak daar zou zijn om te assisteren bij een onderzoek naar de brilbeer, in een afgelegen dorp in de bergen. Toen ik eenmaal in het dorp aankwam, bleek de onderzoeker al vertrokken! Ik ben wel af en toe de bergen ingelopen om uitwerpselen van de brilbeer aan te treffen, maar daar hield het wat de brilbeer betreft mee op. Dus ben ik Engelse les gaan geven en heb ik de lokale boeren geholpen. Met aardappelen poten bijvoorbeeld. Nooit geweten dat er zoveel verschillende soorten aardappelen zijn! Maar het belangrijkste bij het doen van vrijwilligerswerk is denk ik dat je je gewaardeerd voelt. En dat was in Ecuador geweldig. Dus ook al liepen de dingen niet precies zoals ik ze gepland had, toch heb ik ervan genoten.

Toen ik na de eerste keer terug kwam, wilde ik in ieder geval ‘iets’ met Ecuador blijven doen. Daarom ben ik begonnen aan de vertaalacademie in Maastricht. Maar na een half jaar ben ik ermee opgehouden. Ik had verwacht ook meer over de cultuur van Spaanstalige landen te leren, maar dat was niet het geval. Daarnaast zat ik als gemotiveerde al afgestudeerde student tussen de 17-jarigen die net van de HAVO kwamen. Dat werkte niet voor mij.

Dus toch maar aan het werk?
Inderdaad. Ik ben ook weer vrijwilligerswerk gaan doen, onder andere opnieuw bij Fairfood. Ik had inmiddels wel door dat ik niet alleen het werken áls, maar ook het werken mét vrijwilligers heel erg leuk vond. Bij Fairfood kon ik daar ervaring in opdoen als medewerker supporters.

Ondertussen moest ik natuurlijk wel op zoek naar een betaalde baan. Die vond ik uiteindelijk in april 2007 bij een Public Affairs bureau in Den Haag. Als junior adviseur behartigde ik de belangen van organisaties binnen de politiek. Dit was opeens een commerciële functie. Ik heb daar ontzettend veel geleerd en ben ook heel blij dat ik wat commerciële ervaring heb opgedaan, maar na twee jaar was het genoeg geweest. Ik gokte op het gezegde dat als je een deur sluit, er weer een andere open gaat en heb mijn baan opgezegd. Binnen twee weken was ik aangenomen als Projectmedewerker STAPPEN!

Wat is precies het doel van het project?
Vrijwilligers gaan op stap met inburgeraars die in de laatste fase van hun inburgeringcursus zitten. Na het inburgeringtraject stromen inburgeraars door naar een vervolgtraject. Dit kan bijvoorbeeld het volgen van extra taallessen zijn, of het doen van vrijwilligerswerk. Een belangrijk onderdeel van STAPPEN is daarom ook dat de inburgeraars kennis maken met vrijwilligerswerk. Daarnaast is het natuurlijk belangrijk om de taal te oefenen, de stad te leren kennen en een netwerk op te bouwen. Voor de vrijwilligers is dit een hele goede manier om wat begrip te krijgen voor wie deze inburgeraars eigenlijk zijn en wat het voor hen betekent om in Rotterdam te komen wonen, niemand te kennen en de taal niet te spreken. En om meer van de wereld te leren natuurlijk: een wereldreis door je eigen stad, zeg maar! Het is een tweejarig project. In die tijd is het de bedoeling dat er 260 vrijwilligers en 390 inburgeraars meedoen.

Wie kunnen zich allemaal aanmelden als vrijwilliger?
Voor dit project kan iedereen zich als vrijwilliger opgeven. De inburgeraars zijn over het algemeen tussen de 18 en 65 jaar dus ik wil ook een zo’n gevarieerd mogelijk vrijwilligersbestand creëren. Je moet wel bekend zijn met Rotterdam en de tijd hebben om minimaal 15x een activiteit te ondernemen. Je kunt aangeven of je graag met iemand van je eigen leeftijd op stap wilt, of juist met een ouder of jonger iemand en of je graag aan een man of vrouw gekoppeld wilt worden. De inburgeraars komen van over de hele wereld. Nu heb ik gesproken met mensen uit Polen, Marokko, de Filippijnen en Colombia. Hartstikke leuk. Ik word er in ieder geval helemaal enthousiast van en loop vaak met een grote glimlach mijn kantoor uit!

Wat zou jij aanraden: vrijwilligerswerk in Nederland of in het buitenland?
Dan zeg ik, doe het allebei! Vrijwilligerswerk in het buitenland is heel goed voor je eigen ontwikkeling en de perfecte manier om een ander land van binnen te leren kennen. Met vrijwilligerswerk in Nederland draag je echt iets bij aan de samenleving in je eigen land en het is een hele goede manier om werkervaring op te doen. Daarnaast leer je heel veel over jezelf, over wat je wilt, waar je goed in bent en wat voor soort werk bij je past.

Is dat jouw tip voor iedereen die ook wel zo’n baan wil: ga vrijwilligerswerk doen? 
Ja. En volg je hart. Als er een deur dichtgaat, gaat er ook wel weer ergens eentje open. Dat is een mooie afsluiter, toch?!

Links:
Website CVD

Dit artikel is integraal overgenomen van de vacaturesite van Move Your World.