De carrière van Mirella van der Heide

Mirella is project manager bij Worldschool

Op een prachtige zolderverdieping in Gouda bevindt zich de Worldschool. Je vindt hier geen klaslokalen of leraren, maar een klein team gepassioneerde professionals met een duidelijk doel: middelbare scholieren de ogen openen en hen de wereld laten zien. Tegelijkertijdhelpen ze allerlei kleine ontwikkelingsorganisaties met het oplossen van eenvoudige en vooral minder eenvoudige vraagstukken.

Het idee van de Wordschool is ongeveer zes jaar geleden ontstaan in het hoofd van Erik Vos, directeur van de stichting. Maar sinds 2007 loopt het project volop. Het winnen van de prijsvraag M&ICT (Maatschappelijke sectoren & ICT), zorgde ervoor dat de stichting niet alleen kon, maar ook moest gaan groeien. Inmiddels werken er 8 mensen parttime bij de Worldschool en doen er per jaar ongeveer 250 tot 300 leerlingen mee. Deze leerlingen van 4 en 5 HAVO en 5 en 6 VWO krijgen voor hun profielwerkstuk een vraag voorgelegd van een organisatie uit een ontwikkelingsland. In groepjes gaan ze aan de slag om deze vraag te beantwoorden. Afhankelijk van het profiel dat de leerlingen hebben gekozen, is deze vraag technisch, sociaal of economisch van aard. Bij het beantwoorden van de vragen worden de leerlingen bijgestaan door begeleiders vanuit school en de Worldschool, maar kunnen zij ook professionals inschakelen van meewerkende universiteiten of andere kennisinstituten.

De buitenlandse studenten van de IHS (Institute for Housing Studies) en ISS (Institute of Social Studies) bijvoorbeeld, worden regelmatig gekoppeld aan een groepje studenten. Zo kunnen zij als experts meedenken en adviezen geven. Ook leren zij op deze manier Nederland weer wat beter kennen. Mirella is sinds 1 september 2009 project manager bij de Worldschool. Daarnaast werkt ze nog een dag per week bij het ministerie van VROM op de afdeling integratie en is ze de oprichtster van Stichting Jenga.

Hoe ben je met ontwikkelingssamenwerking in contact gekomen?
Ik heb geschiedenis gestudeerd in Groningen, maar heb altijd de wereld ‘beter’ willen maken. Daarom begon ik in 1999 op de afdeling Integratiebeleid, toen nog bij het ministerie van Binnenlandse Zaken. Ik had altijd het gevoel dat ik bij de overheid ook echt iets bij kon dragen, totdat ik onder minister Verdonk, bij Justitie, kwam te werken. Ik was het helemaal niet eens met het nieuwe beleid en heb toen heel bewust mijn baan opgezegd. Ergens ook om een statement te maken. Dat heeft waarschijnlijk niemand zo opgepikt, maar zo was het wel bedoeld!

Tijdens mijn werk bij integratiebeleid heb ik op een gegeven moment een cursus gevolgd in Engeland, bij RedR. Daar leerde ik wat mensen kennen, die in Uganda aan het werk waren. Toen ik mijn baan had opgezegd, heb ik mijn spullen gepakt en ben ik ook die kant op gegaan. Uiteindelijk ben ik drie jaar gebleven.

In Uganda heb je de Stichting Jenga opgericht. Wat doet de stichting precies?
De stichting wil een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de bevolking in Uganda. Het uitgangspunt is eenvoudig: ontwikkeling is alleen mogelijk door kennis. We werken daarom vooral volgens het ’train-de-trainer’ principe en leiden voornamelijk vrouwen op om kennis over te dragen. Dit kan bijvoorbeeld kennis zijn over het tegengaan van verspreiding van HIV/Aids, of een alfabetiseringscursus. Ik werk vooral als aanjager. Ik zorg dat de mensen bij elkaar komen en gaan praten. Telkens sta ik weer versteld hoeveel kennis deze vrouwen al bezitten.

Werk je alleen met vrouwen?
Ik werk voornamelijk met vrouwen omdat je met hen de grootste stappen vooruit kunt zetten. Zij staan midden in de gemeenschap en hebben heel veel invloed. Tegelijkertijd beginnen zij vaak op een laag niveau -als iemand in het dorp kan lezen, is dat meestal niet een vrouw- en kunnen ze dus enorme sprongen maken in hun ontwikkeling.

Hoe ben je uiteindelijk bij de Worldschool terecht gekomen?
Mijn voorgangster bij Worldschool kende mijn project in Uganda. Op een gegeven moment vroeg ze me of ik een vraag had, die ik aan een groep middelbare scholieren voor wilde leggen. Die had ik wel. We hebben namelijk een gebouwtje wat uitstekend als kleine kliniek zou kunnen dienen. Maar we weten niet wat de basisvereisten zijn voor zo’n kliniek. Welke apparatuur heb je bijvoorbeeld nodig en wat zijn de standaard medicijnen die je in huis zou moeten hebben? Dat laten we op dit moment uitzoeken. Daarnaast hebben we ook nog een vraag over de mogelijkheden voor duurzaam toerisme bij de leerlingen neergelegd.

In april ben ik naar de eindpresentaties van de leerlingen van het afgelopen jaar gegaan. Daar vielen me een paar dingen op. Ik ben nogal een betweter en heb toen gebeld met wat suggesties. Blijkbaar heb ik toen indruk gemaakt, want een aantal weken later werd ik gebeld door Erik met de mededeling dat er een vacature was en of ik wilde solliciteren. Nou, dat wilde ik wel! Sinds 1 september ben ik project manager.

En je werkt ook weer bij de overheid!
Ja, ik doe nu een aantal projecten die zowel met integratie als met onderwijs te maken hebben. We koppelen bijvoorbeeld een leerling van een zwarte school aan een leerling van een witte school en doen een project over taalontwikkeling in samenwerking met VMBO scholen en de UVA. Het is heel leuk om de ene dag in zo’n gigantisch glazen gebouw met enorm veel collega’s te zitten en de volgende dag weer hier op zolder te zitten. En op allebei de plekken probeer ik nog altijd de wereld wat beter te maken!

Links:
www.worldschool.nl
www.stichtingjenga.nl

Dit artikel is integraal overgenomen van de vacaturesite van Move Your World.