Oranjegekte
Het gaat maar door, het WK is nog lang niet afgelopen. Dinsdag halve finale, wie weet volgende week zondag helemaal een feestje, kan niet stuk! Maar ook na de finale leeft het WK door in Zuid-Afrika. Duurzame initiatieven springen als paddestoelen uit de grond, klaar om de postieve aandacht aan het derdewereldland volledig te gebruiken!
Ik hou niet van oranje. Ho.., wacht!, legioen van fans houdt uw gemak: ik heb het over de kleur, niet onze fantastische elf ballenjongens. Ik weet niet hoe het komt, nooit ben ik echt warm gelopen voor deze specifieke tint. Misschien komt het door geel… hou ik ook niet zo van. Of door de haarkleur van mijn ex (die houdt niet meer van mij). Hoe dan ook, deze weken heb ik mijn dosis oranje wel weer gehad en kan stiekem dan ook niet wachten tot de Cup voorbij is. Nadat we Duitsland verpulverd hebben natuurlijk!
Wat ik wel leuk vindt is alles wat rondom het WK hangt. De sfeer bijvoorbeeld. Eindelijk is iedereen eens voor hetzelfde team. Op wedstrijddagen loopt iedereen rond met een soort uitstraling van we gaan er met zijn allen weer tegenaan. Ik kan me telkens weer verbazen over hoe eensgezind een land zijn voetbalteam kan steunen, kon dit maar bij meerdere dingen worden toegepast. Eensgezind stemmen bijvoorbeeld, zodat de formatie nog in 2010 gevormd wordt en Nederland zich nooit hoeft te schamen voor radicale eendagsvliegen. Of eensgezind werken aan duurzaamheid, dat zou pas nuttig zijn!
De grootste bedreiging van duurzaamheid, van het klimaat, is in mijn ogen laksheid. Op enkele tsunami’s na worden we nog bijna niet geconfronteerd met onze negatieve invloed op het klimaat. Daardoor realiseren veel mensen niet hoe serieus we nu al in de problemen zitten. Hoewel we met de jaren actiever worden, is de inzet voor een gezondere leefstijl nog minimaal en kan nog 100 maal verdubbeld worden. Gelukkig komen er met de dagen nieuwe ideeën bij. Zo stuitte ik toevallig gister op deze site. Een prijs voor een innovatief, duurzaam sportactiviteit in Zuid-Afrika. Na het WK zullen het dit soort initiatieven zijn die Zuid-Afrika verder kunnen helpen.
Zo kwam ik vervolgens ook op DDiD, Dutch Design in Development. Een soort bemiddelingsbureau voor bedrijven die producten willen verkopen die gemaakt zijn in derdewereldlanden. Heel erg gaaf dat dit soort bedrijven worden ontwikkeld. De mens is vaak lui als het gaat om actie ondernemen, maar als het aanbod groeit, dichterbij komt, zullen we er wel gebruik van maken. Gisteren kocht ik nieuwe gympies van Timberland, ecologisch verantwoord. Zomaar, omdat ze leuk waren.