Ook voor ons een Sinterklaascadeau

Gabe en Michaëla zijn in Cancún om als jongerenvertegenwoordigers Duurzame Ontwikkeling de klimaatonderhandelingen bij te wonen. In deze blog beschrijven ze hun belevenissen en de ontwikkelingen op COP16. 

Lees hier deel 3: ‘Succes!’

Sinterklaas is net het land weer uit en er ligt een dik pak sneeuw. Tijd om over de klimaatonderhandelingen te praten! We hebben namelijk grote successen behaald. Om dat uit te leggen is niet gemakkelijk. We hebben de hele week met een werkgroep gelobbied om onze jongerenstandpunten op het gebied van onderwijs, vergroten van bewustwording en jongerenparticipatie in de tekst te krijgen die hierover gaat. Die tekst heet artikel 6. Woensdag bleek dat de G77, de groep van ontwikkelingslanden en China, deze tekst serieus wilde nemen. Ze wilden de tekst de status van een ´Decision´ geven in plaats van een ´Conclusion´. Hierdoor krijgt de tekst en stuk meer waarde.

Met een club van ruim 15 jongeren, hebben we ons vol in deze onderhandelingen gestort: we kenden alle belangrijke spelers bij voornaam, hadden standaard een stapel tekstvoorstellen op zak  en gaven via skype advies aan het Filipijnse delegatielid terwijl zij achter gesloten deuren in onderhandeling zat.

Wat zijn dan de punten die wij zo belangrijk vinden om ons zo druk te maken?

Jongeren hebben niet alleen het langst te maken met de gevolgen van klimaatverandering, wij leveren ook een grote bijdrage aan de oplossing. Daarom willen dat onderwijs rond klimaatverandering standaard wordt en we willen erkenning en ondersteuning voor non-formele educatie voor een beter klimaat, vooral door jongerenorganisaties. Ook is het van belang dat jongeren mogen meebeslissen op nationaal en internationaal niveau. Om al deze mooie activiteiten uit te voeren, moeten er natuurlijk financiele middelen beschikbaar worden gesteld.

Vrijdag was er anderhalf uur om het eens te worden over de tekst. Even lang als een voetbalwedstrijd dus. Toen we opstonden hadden we het gevoel als toen Nederland in de finale van de World Cup speelde. Zo´n opwindend onderbuik gevoel. Drie kwartier voor de start van de sessie hadden we nog een ontmoeting met drie Amerikaanse onderhandelaars om hen op het laatste moment van onze punten te overtuigen. Daarna konden we weinig meer doen.

Tijdens zo´n sessie staat er een word-file op een groot scherm open waarop de tekst staat. Paragraaf voor paragraaf konden landen aangeven of ze het met de paragraaf eens zijn, of dat ze nog specifieke aanvullingen willen of juist woorden willen weglaten. Dat ging tot het frustrerende aan toe! Komma daar, haakje hier, woordje daar.

De spanning liep op toen de discussie te lang bleef hangen. Nadat de Dominicaanse Republiek (die de leiding had binnen de G77 op het gebied van artikel 6) de andere landen er nog eens op wees dat er weinig tijd was, en dat er een hele zee aan jongeren was gekomen met de hoop dat er een beslissing uit kwam, kwamen de onderhandelaars los.

Na anderhalf uur moesten we nog twee paragrafen en stond er al een nieuwe groep achter in de zaal te wachten. Op het randje was de G77 het eens met Amerika en kwam er een decision! Wij jongeren, die voor driekwart de zaal vulden, gingen uit onze bol. Toch nog een mooi cadeautje voor Sinterklaas!

Naast onze eigen (video)blogs heeft dit succes ook de media in Nederland bereikt. Via het ANP hebben de Telegraaf en het NRC erover geschreven!  Zie hieronder een filmpje waarin Adriana Valenzuela (onderhandelaar van de Dominicaanse Republiek) een reactie geeft op het succes, hier eentje waarin Robert Owen Jones, Voorzitter van de SBI, dat doet en hier de blijdschap van Michaela!