Zero waste – zero worries!

Leven zonder prullenbak – omdat het kan!
Ontmoet ZonderAfval-man Arjen Ulrich en je boodschappendoen-experience zal nooit meer hetzelfde zijn…

Als je je bedenkt dat elke Nederlander gemiddeld zeven verpakkingen per dag opent lijkt het haast onmogelijk. Toch krijgt Arjen Ulrich (28) uit Alkmaar het voor elkaar: Deze freelance bouwtechnisch tekenaar koopt al een jaar niets meer in verpakking en heeft zijn bloedsuikerspiegel helemaal op peil. Hoe doet hij dat? Gewapend met een lang lijstje ging DuurzameStudent eens met hem boodschappen doen.

Gefeliciteerd Arjen, je hebt nu precies één jaar lang bijna niets weggegooid! Waarom niet?
Dank je! Het stoorde me al jaren dat er voor ons eten en drinken zoveel plastic in de prullenbak verdwijnt. Terwijl dat volgens mij helemaal niet nodig is. Tijdens een bezoekje aan Kopenhagen zag ik daar statiegeld op blikjes en kleine flesjes. Dat werkte zo goed, dat je ze bij wijze van spreken zo op straat gooien, want er was altijd wel iemand die het opraapte om in te leveren. Weer thuis dacht ik: nu is het moment, laat ik het gewoon doen! En van de één op de andere dag stopte ik met afval produceren.

Is dat niet heel moeilijk?
Nee. Koop gewoon niets meer in een verpakking! In het begin was het wel even zoeken, maar na een paar weken wist ik alles te vinden wat ik nodig had. Eerst was het vooral een erg coole uitdaging, inmiddels is het mijn lifestyle. Ik voel me er zo lekker bij, ik eet hierdoor namelijk supergezond. Mijn moeder ook weer tevreden!

Maar in de supermarkt is bijna alles verpakt. Eet je dan alles uit de tuin?
Nee, ik heb wel een paar plantjes, want aardbeien – iets wat ik nog niet heb weten te vinden zonder bakje – mis ik wel erg, dus die probeer ik zelf te verbouwen. Maar de rest kan ik gewoon kopen. Kom maar mee, dan laat ik het je zien…

Graag, ik heb zelf ook nog wat nodig voor het weekend. Brood bijvoorbeeld…
Komt voor de bakker. Ik heb een schoon katoenen tasje meegenomen, daar kan hij het in doen. De bakker kent me al langer dan vandaag en geeft het brood me ongesneden mee, dan blijft het langer vers. Bedankt meneer!

Nu lopen we de markt op. Afval-vrij eten sober? Niets daarvan. We starten bij de snoepkraam: Arjen haalt een stevige pot uit zijn rugtas en laat die vullen met lekkers. Een oud koekblik gaat bij de stroopwafelkraam helemaal vol. Daarna komen we bij de groentenafdeling, waar Arjen zijn grote picknickmand tevoorschijn tovert.

Wat eten we vanavond?
Hmm, ik zat te denken aan aardappels, sperzieboontjes, witlofsalade, vlees… nee, een vegetariër ben ik niet. Hoewel ik geen auto rijd en natuurlijk – ja, waarom niet? – groene stroom afneem, focus ik me bewust op één ‘milieuding’: afval. Als je net zoals No-impact man wil leven, dan leg je de lat veel te hoog voor jezelf. Ik heb op mijn website nog wel een paar recepten staan, als je wil weten wat ik zoal maak.

Lekker. Doe mij nog maar wat voor op brood: pindakaas! Jaja, nu heb ik je te pakken, dat krijg je nóóit handje contantje…
Ha, let jij maar eens op. Hier vlakbij de markt is een notenzaakje. Daar haal ik niet alleen mijn knabbeltjes, ik geef hen ook een leeg jampotje zodat zij die kunnen vullen met gemalen pinda’s – vers van de pers.

Check it out! En voor hagelslag haal ik gewoon een chocoladereep langs de kaasschaaf?
Ja! Probeer het uit. Ook lekker op brood is overigens deze tapenade, die ik bij de kaasboer in mijn eigen tupperwarebakje meekrijg. Dat is wel belangrijk: neem genoeg afsluitbare bakjes mee van thuis, die je kunt afwassen.

Is het geen dure grap, alles buiten de supermarkt om halen?
Valt reuze mee. Verse groenten op de markt zijn vaak juist goedkoper. Sommige dingen zijn wel iets duurder, maar daar krijg je dan kwaliteit voor terug. En ik spaar enorm veel geld uit omdat ik bijvoorbeeld op stations niet de snackbar platloop.

Arjen laat ondertussen zijn eierdoosje hervullen, krijgt gesneden kaas in zijn kaasdoosje en tapenade in zijn bakje. Net als op de markt is hij ook hier een graag geziene gast.
In deze winkel geven ze me het zelfs zonder kaaskorstje! Ik kom er geregeld, dus weten ze precies wat ik wil en waarom ik het doe. Als je dat gewoon vertelt kunnen winkeliers heel goed meewerken. Zo weet ik zelfs olijfolie te bemachtigen in een winkel waar ze het in mijn eigen fles schenken!

Vet. En wat gaan we in dit kruidenierszaakje doen?
Hier haal ik snel even wat champignons, ik heb nog een leeg zakje over. Feta heb ik nog, die sla ik volgende week weer in. Wat heb je nog meer op je lijstje?

Melk, yoghurt, muesli…
In de biowinkel kun je statiegeld flessen met zuivel krijgen. Heerlijk fris. En allerlei soorten muesli uit een soort tap, ook nog biologisch, wat wil je nog meer.

Nou, de onmisbare studenteningrediënten: pizza, chips en bier.
Geen zorgen: bier zit in statiegeldflesjes, dus geen afval. Kies bij voorkeur beugelflesjes, daar zit ook geen dopje op. Jaja, ik let zelfs op de kleinste dingetjes – afval sluipt zo ongemerkt ons leven in, dat we het vaak al niet eens meer zien. Chips.. dat heb ik al heel lang niet meer gegeten! Goed voor de lijn. Maar hier vlakbij zit de Lays-fabriek, misschien dat je daar je slag kunt slaan? En voor pizza kun je altijd proberen met je bordje naar een pizzaboer te gaan.

Ben je nooit bang om voor gek verklaard te worden?
Ach wat, mensen kijken me wel eens raar aan. Maar vaak vragen ze dan toch: hoe doe je dat en dat? Sommigen vinden het ook echt interessant en laten zich inspireren. Dat vind ik natuurlijk geweldig. Maar ik probeer niet bewust mensen te overtuigen ofzo. Ieder zijn eigen ding. En uniek zijn is ook wel eens leuk…

Zo is het maar net. Arjen, je hebt DuurzameStudent overtroffen! Goed, vrouw zijnde zoek ik nog afvalvrije make-upjes en -maandverband, maar voor dat laatste heb ik al een oplossing. Overigens, je haar ruikt erg lekker…
Dat komt omdat ik mijn shampoo bij Lush koop, in zeepvorm dus zonder plastic fles 😉 Ehm, ik moet er vandoor. Voor meer vragen en tips volg je me maar op Twitter!