Bio in Italië en Duitsland
Voor Eosta – Nature&More reis ik een maand lang door Europa om onderzoek te doen naar het bewustzijn van consumenten over biologisch groente en fruit. Weten mensen het verschil tussen biologisch en ‘normaal’ groente en fruit? Verschilt dat bewustzijn per land? Hoe is de vraag in relatie tot het aanbod? Dat zijn de dingen die ik probeer uit te zoeken.
De vorige keer schreef ik over Frankrijk en Italië. Na dat stuk geschreven te hebben zijn we in de trein naar Venetië gesprongen, hebben we Verona bezocht, München gezien en Berlijn en Hamburg ontdekt.
Het verschil tussen Frankrijk, Italië en Duitsland is op het gebied van duurzaamheid en biologisch voedsel enorm. In Frankrijk is het aandeel van biologisch voedsel ongeveer hetzelfde als in Nederland, terwijl het in Italië veel lager is. In Italië wordt veel minder aandacht aan duurzaamheid en biologisch voedsel besteed dan in de andere landen die we tot nu toe bezocht hebben.
Een student die we in Verona ontmoet hebben, Francesco, heeft een poging gedaan mij uitleggen waar dat door komt. Hij vertelde mij dat de Italiaanse overheid ontzettend corrupt is. Dat dit zo was wist ik al wel, maar dat deze corruptie zelfs goed onderwijs, een gezonde economie en duurzaamheid in de weg stond wist ik niet. De overheid is daar vooral met zichzelf bezig, en hoe ze hun eigen lonen zo hoog mogelijk kunnen houden, en de rest van Italië wordt vergeten.
Het contrast met Duitsland is dan ook gigantisch. In Duitsland is de overheid ontzettend druk met het stimuleren van duurzame energie, maar de duurzamere levensstijl van de Duitsers beperkt zich niet tot hun energieverbruik. In de supermarkt is duidelijk te zien dat ook veel biologisch voedsel wordt gegeten.
In München alleen al waren ongeveer 40 biologische winkels, in Berlijn hebben we geen poging gedaan tot ze tellen, maar het waren er wel veer. Ook in ‘normale’ supermarkten was het aandeel biologisch voedsel duidelijk groter dan het in Italië was.
De oorzaak hiervan? De politiek stimuleert de verkoop van biologisch voedsel niet en veel biologische producten zijn fors duurder dan hun chemische tegenhangers, net zoals in ieder ander land waar we geweest zijn. Mensen in Duitsland wordt wellicht gewoon meer de mogelijkheid geboden, en in de media wordt er ook ontzettend veel aandacht aan besteed volgens lokale mensen. Door die twee factoren is het volgens hen makkelijker om veel biologisch eten te kopen, en vinden Duitsers het sneller belangrijk.
Mijn volgende (en laatste) blog van deze reeks zal ik schrijven nadat ik Stockholm en Oslo heb bezocht. Even een vooruitblik: dit stuk zit ik te typen in de trein naar Stockholm, waar het volgens een Zweedse jongen echt een bio-paradijs is. Dat belooft dus veel goeds!