Een praktisch idealist: vegetariër of veganist?
De angst slaat me om het hart. Raak ik mijn wilde haren kwijt? Verdwijnen mijn principes in de vuilnisbak? Ga ik langzaam weer op in de massa? Of zijn mijn twijfels slechts het gevolg van mijn kritisch consument zijn, blijf ik een praktische idealist die nu eenmaal eens in de zoveel tijd de zaken op een rijtje zet en keuzes heroverweegt?
Al ruim zeven jaar ben ik veganist, bij vlagen zeer gepassioneerd, vaak uit gewoonte. Alhoewel veganisme in principe prima lijkt te passen in mijn poging tot duurzaam leven, zijn er een aantal dilemma’s die altijd terugkeren en me aan het denken zetten.
Schoenen. Alhoewel er aardig wat websites zijn waar hoge kwaliteit faux leren schoenen te koop zijn, zijn dat over het algemeen vaak ook modellen waar ik van gruwel. In die zeven jaar heb ik welgeteld één paar vegan schoenen op de kop getikt die ik echt mooi vond. Wat er op neerkomt dat de rest van mijn schoeisel canvas of plastic sweatshop rommel is. En wat is nu erger: mooie tweedehands leren laarzen uit de seventies of ieder jaar een nieuw wegwerp-paar?
Restjes. Er is nog quiche over op mijn werk. Vrienden komen aanzetten met geskipte supermarkt producten. Mijn huisgenoten hebben genoeg eten gekookt voor een weeshuis. Hang ik dan de fundamentalistische veganist uit, of besluit ik toch wat pragmatischer te zijn en te kiezen voor het meest duurzame: geen verspilling?
Vitamines. Want ook al voel ik me prima, is veganist zijn eigenlijk wel gezond? Eet ik wel gevarieerd genoeg of zijn de vitamines die ik naast mijn dieet slik echt nodig? En waar komen die vitamines dan vandaan? Moet ik dan een keuze maken tussen dierenwelzijn en mijn eigen gezondheid? Of is er toch een middenweg?
De vraag is of goedbedoelde principes soms geen tegenovergestelde uitwerking hebben. In mijn geval is veganisme helemaal in mijn systeem gebakken, is gemakzucht van de geest geworden. Lekker duidelijk en simpel, de ingrediëntenlijst schrijft me de wet voor. Maar duurzaamheid is een weerbarstig begrip. Iedere nieuwe context vereist een nieuwe overweging. Ik moet er nog even over nadenken.