Cheap & Green

Al feestend proberen wij de wereld te verbeteren. Volgens Christopher Baan is dat feestje echter niet genoeg

Fly Cheap & Green. Die aantrekkelijke woorden lijken ons te willen overtuigen van een verantwoorde vakantie aan een wit bounty strand of een goedkoop retourtje Ijsland. Zo aantrekkelijk zelfs, dat je spontaan gaat geloven dat we ons luxe leventje kunnen blijven leven zonder dat we de planet om zeep helpen.

Enjoy & do good, zo lijkt het adagium van tegenwoordig om duurzaam te leven.  Maar in hoeverre zullen we hiermee écht het verschil maken, gezien de grootte van de uitdagingen waarvoor we staan? Can we buy our way to a sustainable society?

Het antwoord is een krachtig ‘nee’.  Terwijl de wereld lijkt te vergaan als we de krantenkoppen mogen geloven met alle crises, floreert de ‘groene industrie’ van milieubewuste clubs en klimaatgoeroes. Momenteel bevinden we ons midden in wat de Amerikaanse schrijver Thomas Friedman een ‘green party’ noemt: al consumerend en CO2-compenserend verbeteren wij de wereld. Maar door gewoon ons luxe leventje door te leven en af en toe wat biologisch vlees te kopen zullen we planeet niet redden. Integendeel: blind voor de uitdagingen waar wij voor staan rijden we vrolijk met onze hybride SUV in sneltreinvaart richting de afgrond van onomkeerbare klimaatverandering.

Groene revolutie
Het Engelse New Economics Foundation rekende onlangs uit dat we maken krijgen met een zogenaamd runaway climate dat buiten onze controle ligt, als we binnen 100 maanden niet drastisch onze CO2-uitstoot verminderen. Volgens Friedman moet er een ‘groene revolutie’ komen, maar dan wel een revolutie van groene energie. We zullen onze consumptiepatronen en levensfilofie drastisch moeten veranderen, en zowel politiek als bedrijfsleven zullen met ingrijpende maatregelen  rond energie- en klimaatbeleid op de proppen moeten komen om écht een verschil te kunnen maken. Daarbij valt het cheap & green consumentisme van de huidige generatie maatschappelijk betrokkenen in het niet. Lite green consumerism dat momenteel en masse gepredikt wordt, staat totaal niet in verhouding met de grootsheid van de uitdagingen waar wij voor staan, zoals klimaatverandering, olieschaarste en hoge voedselprijzen.

Ook al lijkt het indraaien van een spaar- of LEDlamp op het eerste gezicht een futiele daad zonder impact, uiteindelijk zal deze trend een tipping point bereiken waarop bedrijven wel naar hun klanten moeten luisteren en zullen inzien welke enorme winsten zij mislopen door niet groen te gaan. ‘We can’t afford not to be green’.
 
Laten we dus vooral doorgaan met onze kleine stapjes naar een duurzamere wereld, maar laten we alsjeblieft niet de schijn hoog houden dat we daarmee ‘klimaathelden’ zijn geworden en dat daarmee de wereld is gered. We staan pas aan het begin.

Christopher Baan was voorzitter van Morgen, het studentennetwerk voor een duurzame toekomst.