Verwacht het onverwachte
Verwacht het onverwachte – dit is mijn advies voor iedereen die naar Papoea-Nieuw-Guinea afreist. Het enige dat vaststaat in dit land van meer dan 800 talen, muggen en bananen is dat de dingen anders lopen dan je van tevoren plant. Dat zorgt er in ieder geval voor dat je je niet hoeft te vervelen tijdens je verblijf.
Door Mirjam Hazenbosch
De afgelopen vijf weken heb ik rondgereisd in Papoea-Nieuw-Guinea om input te verzamelen voor mijn onderzoeksproject. Mijn onderzoek richt zich op de vraag hoe we de opbrengst van kleine boeren in Papoea-Nieuw-Guinea kunnen verhogen, terwijl we de impact op het regenwoud verlagen (zie dit artikel).
Op naar Papoea!
Om meer te leren over hoe ik het beste mijn onderzoek kan opzetten, heb ik met veel verschillende mensen gesproken: van mensen die werken voor de overheid, tot hoogleraren die gespecialiseerd zijn in de voedselproductie, tot boeren in afgelegen dorpen.
Dit is echter makkelijker gezegd dan gedaan. Ten eerste is het een uitdaging om mensen van te voren te bereiken om te vragen of je langs kunt komen. De hoeveelheid Internet en mobiel bereik in Papoea-Nieuw-Guinea is te vergelijken met de hoeveelheid zon in Nederland: weinig en onstabiel. Als het gelukt is om een afspraak te maken is het vervolgens de vraag of je daadwerkelijk op de plek van bestemming gaat komen. De wegen in Papoea-Nieuw-Guinea zijn dusdanig slecht dat het niet ongebruikelijk is dat de auto halverwege in de modder vast komt te zitten. Of een aardverschuiving blokkeert de doorgang en dan zit er niets anders op dan de benenwagen in te schakelen. Tot slot gebeurt er natuurlijk altijd het onverwachte in Papoea-Nieuw-Guinea: een gewelddadig dispuut tussen twee stammen dwingt je ertoe om je plannen aan te passen, de grote hoeveelheid malaria-geïnfecteerde muggen zorgt ervoor dat je een van je onderzoeksassistenten moet evacueren, en een plotselinge annulering van een vlucht leidt ertoe dat je een nacht in een luxe hotel kan doorbrengen. Vervelen zit er in ieder geval niet in.
Noken wari
Het mooie aan Papoea-Nieuw-Guinea is dat de mensen gewend zijn aan alle perikelen van het land en ware experts zijn in het oplossen van problemen. Waar ik met mijn handen in het haar zit en bereid ben op te geven, blijven mijn onderzoeksassistenten rustig en zorgen ze ervoor dat we komen waar we moeten komen en doen wat we moeten doen. “Noken wari, Mirjam, em bai orait”, (Papoea-Nieuw-Guineaans voor “geen zorgen, Mirjam, dit gaat goedkomen”) heb ik dan ook veel gehoord de afgelopen weken. Mede dankzij de hulp van mijn assistenten is het me gelukt om mijn werk te voltooien.
Het belangrijkste dat ik geleerd heb uit mijn onderzoek, is dat in Papoea-Nieuw-Guinea ontwikkelingen momenteel heel hard gaan: de bevolking groeit razend snel, het weer is instabieler geworden en voor steeds meer mensen maken bananen en kokosnoten plaats voor rijst en cola. Deze ontwikkelingen zorgen ervoor dat de traditionele manier van leven in Papoea-Nieuw-Guinea onder druk is komen te staan. Ook leiden ze tot het verdwijnen van grote stukken van het regenwoud.
En nu?
Ik heb de afgelopen weken ontzettend veel geleerd over het land, de taal en de mensen. Met al deze kennis hoop ik nu een gedegen plan te ontwikkelen waarmee ik mijn onderzoeksvraag kan beantwoorden. Zodra ik een plan heb, reis ik weer af naar Papoea-Nieuw-Guinea om mijn ideeën tot realiteit te brengen.
Al moet ik toegeven dat hoe gedegen ook het plan is dat ik ontwikkel, ik waarschijnlijk op het moment suprême iets anders doe. Verwacht het onverwachte – dat is nu eenmaal Papoea-Nieuw-Guinea.
