En nu wij: het Nederlandse klimaatweekend.
Over wijn in de maneschijn, luisteren en fluisteren en bellen met Shell
Op vrijdagavond 16 oktober verzamelde een groep van ruim 100 groene enthousiastelingen zich in de bossen dicht bij Utrecht. Het vierde klimaatweekend was begonnen. Nine en Femke waren er bij en vertellen je graag wat ze daar gedaan hebben.
De Nederlandse klimaatbeweging
Dit klimaatweekend was het vierde klimaatweekend georganiseerd door de Nederlandse klimaatbeweging (lees daar ook verhalen van de mensen in de klimaatbeweging). De Nederlandse klimaatbeweging is een samenraapsel van iedereen die actief is of geïnteresseerd is in klimaatverandering. Achtergrond, ervaring en kennis doen er niet toe de gemeenschappelijke deler is zorgen over klimaat en verandering en passie voor een beter milieu. Belangrijkste bindmiddel van de beweging is de Facebookgroep en de klimaatweekenden die twee keer per jaar plaatsvinden, beide open voor iedereen.
Klimaatweekend
Voor Femke was dit alweer het derde en voor Nine het tweede klimaatweekend. De vorige keren waren heel erg inspirerend, leuk en leerzaam, dus ook deze keer waren de verwachtingen hoog. Het doel van het weekend is de Nederlandse klimaatbeweging sterker maken. Daarvoor is persoonlijke ontwikkeling belangrijk maar natuurlijk ook uitwisseling van ideeën en ervaringen.
Na een kennismaking op vrijdagavond volgden twee dagen vol workshops met luisterende namen zoals ‘verhalen voor transitie’, ‘non-violent communication’, ‘burn-out’, ‘lobbystrategieën’, ‘dialoog met Shell’, ‘klimaatgesprekken’, ‘art of hosting’, ‘stimuleren van creatieve processen’, etc. En als dat nog niet genoeg was, was er ook nog ruimte om je eigen initiatief of idee te pitchen en daar met een groepje mee aan de slag te gaan. Gelukkig was er ook nog tijd voor heerlijk eten, dansen en vuur onder de volle maan.
Enkele indrukken: hoop, verbinding en diversiteit
Waarom ga je naar zo’n weekend? Om te leren, interessante mensen te leren kennen en inspiratie op te doen. Wat namen wij mee naar huis? Hieronder meer:
Femke:
Ik vond het belangrijkste de nadruk op hoop en dialoog en echt luisteren. In de workshop ‘non-violent communication’ leerde ik hoe belangrijk het is om oprecht te luisteren en zonder enig verwijt te communiceren. De tweede grotere workshop die ik nam ging over “Duurzaam activisme – burn-out voorkomen”. Hier vond ik het erg indrukwekkend om te zien hoe de mensen die je zo bewondert om hun inzet zich ook kwetsbaar tonen en worstelen met tijd en verplichtingen en goed voor jezelf zorgen.
Verder was ik ook erg onder de indruk van de vele pogingen om naar een ander soort verhaal te gaan. In de workshop ‘klimaatgesprekken’ was de boodschap om van “Van minder, moeten, mag niet” naar “hoop, humor en handelsperspectief” te evolueren als klimaatbeweging. Een belangrijke tweede les van klimaatgesprekken was om met mededogen en respect naar je medemens te kijken. Uiteindelijk worstelt iedereen met dezelfde dingen. Mensen willen stoppen met roken maar steken toch die sigaret op, of ze eten toch dat ene taartje hoewel ze liever wat minder willen wegen. Als je dit in je hoofd houdt tijdens een moeilijk gesprek over waarom jij probeert niet per vliegtuig te reizen, brengen je gesprekspartners hier sneller begrip voor op en veranderen ze misschien volgende keer zelf hun acties. Naast deze lessen over hoe met je vrienden, collega’s en familie over klimaat te spreken, wilden enkelen ook graag in dialoog gaan met Shell. En zo geschiedde! Op het weekend zelf belden een groepje met de vader van een deelneemster die werkte bij Shell (in de trend van Jelmer Mommers’ geweldige Shelldialogen). Kortom, ik vond dat er over heel het weekend een goede positieve sfeer hing, met oog voor menselijkheid en de kracht van een echte dialoog.
Nine:
[perfectpullquote align=”right” cite=”” link=”” color=”” class=”” size=””] Soms kan een enkel liedje meer veranderen dan duizenden handtekeningen. [/perfectpullquote]
Het is niet altijd makkelijk om met een groep tot nieuwe goede ideeën te komen en daarbij ook nog allemaal dezelfde richting op te willen. Tijdens het klimaatweekend heb ik allemaal methodes geleerd hoe dit beter en efficiënter gefaciliteerd kan worden. Niet alleen door te zien hoe de organisatie van het weekend het fantastisch voor elkaar had, maar ook bij de workshops. Zo kregen we bij ‘The art of hosting’ door creatieve spelletjes en oefeningen inzicht in hoe je samen kunt werken zonder dat hiërarchie de overhand heeft; hoe natuurlijk leiderschap kan ontstaan, maar hoe toch iedereen op zijn eigen manier bij kan dragen. Ik denk dat dit heel waardevol is voor iedereen die actief is in de klimaatbeweging of elk ander duurzaamheidsproject. Een andere interessante sessie ging over kunst in activisme. Kunst kan enorm sterke reacties oproepen: soms kan een enkel liedje meer veranderen dan duizenden handtekeningen. Kunst en cultuur is iets waardoor de klimaatbeweging nog sterker en mooier kan worden. Wat me tot slot misschien wel het meest heeft geïnspireerd zijn al die mooie initiatieven en enthousiaste verhalen. Ik heb nu al zin in het volgende weekend.
Wij zijn niet de enigen die geïnspireerd waren door het klimaatweekend. Martijn en Nina schreven ook over hun ervaringen:
Nina over haar indruk over het weekend vanuit het perspectief van een introvert
