skip to Main Content

Van dromen naar daden: Voedselpark Amsterdam

Van Dromen Naar Daden: Voedselpark Amsterdam

Sinds september 2021 woon ik in Amsterdam en mag ik mijzelf een stedeling noemen. Ondanks dat ik plezier haal uit het bruisende stadsleven, heb ik ook behoefte aan frisse lucht en de rust van de natuur om mijn batterij op te laden. Daarnaast hou ik van eten, help ik graag mee in stads(moes)tuinen en ben ik een groot voorstander van het versterken van onze relatie met voedsel. Dit is soms lastig omdat steden hoofdzakelijk het consumptie deel van de voedselketen in de stad te vinden is. Toch zie ik zeker mogelijkheden en droom ik graag over de potentie van duurzame stadslandbouw. In plaats van te blijven hangen in het doemdenken over de klimaat- en biodiversiteitscrisis geeft verbeelding mij een handelingsperspectief om stappen te zetten in de transformatie naar een duurzame toekomst.

In mijn gedachten loop ik door een voedselpark aan de rand van Amsterdam. Een groene oase waar het duurzaam telen van groente en fruit voor en door Amsterdammers centraal staat. Terwijl ik wandel, hoor ik de insecten zoemen. Ik sta stil om de diversiteit aan planten- en diersoorten in mij op te nemen en geniet van de schitterend gekleurde bloemen en de vele tinten groen om mij heen. Ik ruik de kruiden die in bloei staan, ik pluk wat bessen en proef de zoete smaak van de zomer. Mensen van alle leeftijden en achtergronden leren hier samen over hun voedsel en helpen mee in het voedselpark en verdelen de oogst. 

De Lutkemeerpolder in Amsterdam

Een groene oase zoals ik die voor mij zie, krijgt steeds vaker aandacht in steden. Regelmatig duiken er nieuwe plekken op waar je als stedeling je voedsel zelf kan plukken en verbouwen. Dit gaat echter niet zonder slag of stoot. Land is een schaars goed in de stad en dan spelen er meer politieke agenda’s dan enkel die voor stadslandbouw. Illustratief hiervoor is de de Lutkemeerpolder in Amsterdam West. Dit terrein van 43 hectare aan vruchtbare kleigrond staat onder druk. Jaren geleden heeft de gemeente, onder dubieuze omstandigheden, besloten om het bestemmingsplan te wijzigen van landbouw naar bedrijventerrein. De gemeente zet in op de ontwikkeling van een circulair bedrijventerrein. Volgens het burgerinitiatief ‘Behoud Lutkemeer’ moet dit plan van tafel. Zij willen de vruchtbare landbouwgrond opkopen, behouden en transformeren naar een voedselpark.

Ondanks dat de gemeente Amsterdam stappen lijkt te zetten in de transitie naar een duurzame stad met beleid over bijvoorbeeld de donut economie[1], circulariteit en een voedselstrategie, blijven acties in de praktijk helaas achter. Al jarenlang pleit het platform ‘Behoud Lutkemeer’ voor een dialoog met de gemeente om gezamenlijk tot andere oplossingen te komen. Helaas blijft een inhoudelijke reactie uit en komen de bouwwerkzaamheden steeds dichterbij. Het is de vraag of de actievoerders nog wat kunnen doen om het tij te keren. Zo niet, dan spat het verhaal Voedselpark Amsterdam als een zeepbel uit elkaar.

Enkele Onderliggende Problemen

De gemeente houdt dus vast aan een kosten- en baten berekening voor de bestemming van de grond, waarbij ecologische en maatschappelijke waarden niet zijn meegeteld. Dit leidt tot frictie tussen burgers en de overheid en maakt het onderliggende probleem zichtbaar: dat burgers wel dromen, maar de overheid niet. De overheid blijft vasthouden aan de huidige wet- en regelgeving en beschouwt beslissingen uit het verleden als onveranderlijk.

Als we nieuwe paden willen bewandelen, dan moet ook de overheid buiten bestaande kaders gaan denken. Zij heeft namelijk de middelen om de onbewandelde paden toegankelijk te maken. Daarnaast verschuiven onderliggende waarden èn priorisering van wetten en regels. Dus moeten we andere beslissingen gaan maken. Bovendien, eenmaal de nood hoog is, zijn er altijd mazen in de wet te vinden die verandering mogelijk maken. Kortom, voor iedereen – als individu, collectief en instituties – geldt: durf te dromen, en durf deze dromen om te zetten in daden. Daarom blijf ik de plekken in de stad waar stadslandbouw plaatsvindt opzoeken en steunen. Ik voel mij gesterkt en kom er tot rust. Zo worden mijn dromen stukje bij beetje meer de realiteit.


[1] Een economie met een sociaal fundament zonder de ecologische grenz

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Back To Top