Mijn ervaringen als abrupte vegetariër – Hoe ik cold turkey stopte met vlees eten
Op 1 oktober stopte ik met het eten van vlees en vis. Eerder schreef ik al over over de negatieve impact van de vleesindustrie op het klimaat en mijn plan van aanpak om een maand vegetariër te worden. Nu, alweer twee maanden later, is het tijd om de balans op te maken.
Door Max Muller
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: het is me, voor zover ik weet, gelukt om noch vlees, noch vis te eten in oktober. Eén keer ging het bijna mis. Ik wilde bij de Marqt een broodje met kaas kopen. Het broodje lag in het schap dat als zodanig gemarkeerd was. Toen ik buiten eenmaal mijn tanden erin had gezet, bleek er naast kaas ook nog ham op te zitten. Dat heb ik vervolgens uitgespuugd. Weggegooid geld én eten dus.
Eten en koken
Los van deze escapade was het, in ieder geval overdag, vrij gemakkelijk om geen vlees of vis te eten. In plaats van filet americain heb ik hummus en guacamole op mijn toasts gesmeerd. Plakjes gekookte worst konden vervangen worden door olijven en kaasblokjes. Daarnaast vormden noten als pinda’s en cashewnoten vaak een goede aanvulling op mijn dieet.
Avondeten
’s Avonds werd het lastiger. In de eerste instantie probeerde ik gerechten te maken met behulp van het boekje “Vegetarisch: vers, gezond en gewoon lekker” [1]. Dit boekje had ik gekocht omdat het goedkoop was en de gerechten er simpel uitzagen. Toen ik eenmaal met de gerechten begonnen was, kwam ik ietwat bedrogen uit. Het duurde vaak lang om alle ingrediënten te snijden, klaar te maken en te combineren.
In de supermarkt
Daarnaast kon ik sommige ingrediënten niet eens vinden in de supermarkt. Weleens van “ras el hanout” gehoord? Ik ook niet. Samen met mijn huisgenoten heb ik eindeloos gezocht, maar het mocht niet baten. Dat we zo lang bezig waren met zoeken zorgde enerzijds voor irritatie, maar anderzijds was het ook best grappig. Tijdens de homerische speurtocht kreeg ik in ieder geval het idee alsof ik weer voor het eerst inkopen deed.
Dít is dus ral el hanout. Voorlopig ken ik het
slechts van plaatjes op het internet [2].
Een paar gerechten sprongen eruit. De tajine van pompoen, kikkererwten en pruimen was bijvoorbeeld, behalve dat ‘ie in korte tijd klaar was, erg lekker. Hoewel we ook nu lang moesten zoeken naar een paar gekke ingrediënten (“harissa”, anyone?), was ik zeker tevreden over dit boekje. Er staan helaas niet heel veel vegetarische gerechten in. Daarom ben ik naarstig op zoek naar een uitbreiding voor m’n kookboekencollectie. Het boek “The Hungry Student Vegetarian Cookbook” ziet er veelbelovend uit [4].
Vleesvervangers
Verder werd m’n zojuist omarmde vegetarische levensstijl versimpeld door producten van de Vegetarische Slager en andere vleesvervangers. Met behulp hiervan is het maken van een A ‘V’ G een fluitje van een cent.
De kwaliteit van deze vleesvervangers loopt uiteen. Wat mij betreft zit de Gehacktbal van de Vegetarische Slager in het topsegment. Zelfs m’n omnivorische huisgenoten vonden die erg lekker. Ze vonden ook dat hij bijna als een echte gehaktbal smaakte. Ook de gegrilde stukjes van Garden Gourmet vielen in de smaak. Over andere producten waren we minder tevreden.
Een nieuwe klassieker
Zelf was ik best tevreden over m’n pasta’s. Hier verwerkte ik bijvoorbeeld walnoten, gorgonzola en cherrytomaatjes in. Altijd een voedzaam gerecht. Bovendien werkt de combinatie van de zachte pastaschelpen en de harde walnoten goed: die laatste geeft het geheel net wat meer bite.
Uit eten
Hoewel het minder vaak voorkomt dan zelf koken, is het uit eten gaan ook een belangrijk aspect van de vegetarische levensstijl. Het verbaasde me hoe goed restaurants omgaan met de vegetarische trend.
Een voorbeeld: voor de verjaardag van een broer van me gingen we naar een visrestaurant. Op de menukaart kon ik online al zien dat ze inderdaad alleen maar visgerechten serveerden. Om de vega challenge niet in de soep te laten lopen, besloot ik de mensen van het restaurant op te bellen om te vragen of ze eventueel een vegetarisch gerecht voor me konden bereiden. Ondanks het feit dat het een visrestaurant was en ik slechts één dag van tevoren belde, stemden ze hiermee in! Mijn dank en lof gaat daarom uit naar brasserie ’t Crabbetje in Delft.
In vele andere restaurants staan vegetarische gerechten op de menukaart. Burgerrestaurant Geflipt heeft bijvoorbeeld ook een vegetarische burger. Hoewel die best lekker was, viel hij vanwege de slappe structuur snel uit elkaar. Daar zit nog ruimte voor verbetering. Andere vegaburgers, zoals die van Café Parck en die van de Vegan Junk Food Bar, zijn heerlijk. Echte aanraders!
De hippe Vegan Junk Food Bar aan het Marie Heinekenplein (Amsterdam).
Een redder in nood
De volgende anekdote kan niet ontbreken in deze sectie. Na een vergadering voor de Duurzame Student reed ik terug en was ik vrij laat thuis. Daarbij had ik nog niet gegeten. Hoe kon ik nou nog om elf uur ’s avonds een vegetarische hap vinden? Gelukkig bood mijn mederedactrice en passagier Nine uitkomst: ze wees me op een restaurant waar je zowaar vegetarische pita’s en kapsalons kan bestellen! Dit is precies wat ik in restaurant Donnies gedaan heb. De pita was helemaal niet verkeerd.
Reacties uit de omgeving
Het overgrote deel van de mensen uit mijn omgeving reageerde positief en/of met nieuwsgierigheid op mijn aankondiging (in ieder geval tijdelijk) vegetariër te zijn. Een paar vrienden vertelden me dat ze geïnspireerd waren door mijn eerste artikel en zelfs hadden besloten voor een tijdje te proberen ook vegetarisch te eten!
Huisgenoten
Voor mijn huisgenoten was het waarschijnlijk het vervelendst. Zij moesten er ineens rekening mee houden dat ik geen vlees meer at. Daarbij waren onze vegetarische creaties niet altijd even lekker. De falafel van Chicks Love Food was bijvoorbeeld niet te kanen.
De mislukte falafel van Chicks Love Food.
Aan de andere kant zijn ze – gezien het feit dat het zo slecht is voor het milieu [5] – er volgens mij best tevreden mee dat ze wat minder vlees eten. Zo hebben ook zij een steentje bijgedragen aan de strijd tegen klimaatverandering.
Conclusies
De afgelopen maanden heb ik geleerd dat het best te doen is om vegetariër te zijn. Zelfs als je van de ene op de andere dag stop met het eten van vlees en vis. Er zijn genoeg recepten en producten te vinden om zonder al te veel moeilijkheden door het leven te gaan. Daarbij kunnen vegetarische gerechten ook gewoon lekker zijn. Toegeven: niet alles is is even lekker. Ik word bijvoorbeeld niet bepaald blij van tofu. Gelukkig is er keuze genoeg om alleen de lekkere dingen te eten. Daarnaast moet je even oefenen met de nieuwe recepten en uitvogelen wat wel en niet voor jou werkt. Maar gaandeweg word je daar steeds beter in.
Bovendien staan de meeste mensen neutraal tot positief tegenover vegetarisme voor het milieu. Vaak willen ze zelfs best rekening houden met je voor het avondeten als je ze van tevoren vertelt dat je vegetariër bent.
Tot slot: ik denk dat ik voorlopig wel vegetariër blijf. Het is best te doen om het vol te houden en je kan er daadwerkelijk een substantiële bijdrage mee leveren in de strijd tegen klimaatverandering [6]. Als het om wat voor reden dan ook echt niet anders kan zal ik vlees eten: ik wil anderen niet te veel tot last zijn en een al te principiële houding zal alleen maar meer weerstand opleveren. Dit is voor mij een werkend compromis.
[1] Simon, S. 2017. “Vegetarisch: vers, gezond en gewoon lekker”. Veltman Uitgevers.
[2] Ras el hanout, Williams Sonoma: https://www.williams-sonoma.com/products/ras-el-hanout/[3] Gray, D. 2012 “500 Snelle Gerechten”. Veltman Uitgevers.[4] Chicks Love Food. “Home Made Falafel” : https://chickslovefood.com/recept/home-made-falafel/
[4] Pike, C. 2013. “The Hungry Student Vegetarian Cookbook”. Quercus Publishing Plc[5] MO.be. “Minder vlees is altijd beter – voor dieren, mensen én klimaat” : https://www.mo.be/commentaar/minder-vlees-altijd-beter-voor-dieren-mensen-n-klimaat
[6] The Guardian. 12 juli 2017. “Want to fight climate change? Have fewer children”: https://www.theguardian.com/environment/2017/jul/12/want-to-fight-climate-change-have-fewer-children